بهترین قرص عفونت واژن چیست؟ معرفی ۱۶ داروی مؤثر

عفونت واژن یکی از شایع‌ترین عفونت‌های زنان است، به‌طوری‌که بیشتر خانم‌ها حداقل یک بار در زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند. روش‌های مختلفی برای درمان عفونت واژن وجود دارد. در این مقاله، بهترین قرص‌ها برای درمان انواع عفونت‌های قارچی و باکتریایی واژن همراه با مقدار مصرف، نکات مهم و عوارض جانبی دارو ارائه شده است. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

انواع عفونت واژن چیست؟

عفونت واژنی یا واژینیت علائم مشترک زیادی دارد که تشخیص علت دقیق عفونت را سخت می‌کند. با این حال هر نوع عفونت تعدادی علائم مخصوص به خود دارد، از جمله:

• عفونت باکتریایی واژن (واژینیت باکتریایی): عفونت باکتریایی واژن اغلب موجب ترشحات سفید مایل به خاکستری، سبز یا زرد ضخیم می‌شود. این ترشح می‌تواند بویی شبیه ماهی داشته باشد که بعد از رابطه جنسی واژنی این بو تندتر می‌شود. در این حالت ممکن است خارش زیادی نداشته باشید.
• عفونت قارچی: شامل خارش، درد و سوزش واژن و فرج است. ممکن است متوجه ورم لابیا‌ها یا چین‌های پوستی بیرون واژن شوید. ترشحات معمولا سفید و توده‌ای است و بافتی شبیه پنیر کاتیج دارد.
• عفونت انگلی تریکوموناس: این عفونت معمولا همزمان موجب خارش و بوی ماهی‌مانند واژن می‌شود. ممکن است متوجه ورم، تحریک‌پذیری و التهاب واژن و فرج همراه با ترشحات کف‌آلود با رنگ زرد مایل‌به سبز شوید. سایر علائم تریکوموناس شامل درد هنگام رابطه جنسی، درد پایین شکم و سوزش و درد هنگام ادرار‌کردن است.
• آتروفی واژن: این شرایط عفونت نیست، اما می‌تواند احتمال ایجاد عفونت‌های واژنی و عفونت‌های مقاربتی را افزایش دهد. در این حالت ممکن است علائم سایر عفونت‌ها مثل خارش، سوزش، خشکی و تغییر ترشحات واژن را داشته باشید.

انواع قرص عفونت واژن

داروهای مختلفی برای درمان عفونت واژنی وجود دارد که با توجه به نوع بیماری ازجمله عفونت قارچی، باکتریایی و انگلی و البته براساس شرایط بیمار تجویز می‌شوند. در ادامه با انواع قرص عفونت واژنی آشنا می‌شویم.

۱. فلوکونازول (Fluconazole) – معروف‌ترین و مؤثرترین ضدقارچ

فلوکونازول با نام تجاری دیفلوکان (Diflucan) برای درمان عفونت‌های قارچی جدی مثل عفونت کاندیدای واژن استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند علاوه‌بر کشتن قارچ، از رشد آن جلوگیری کند. فلوکونازول توسط پزشک تجویز می‌شود و در دُزهای مختلف به صورت پودر برای سوسپانسیون یا قرص فلوکونازول به فروش می‌رسد.

نکات مهم قبل از مصرف فلوکونازول

قبل از مصرف فلوکونازول باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• شیردهی: مطالعات کافی در مورد خطر احتمالی فلوکونازول برای نوزاد وجود ندارد. با این حال در مورد مصرف دارو در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به صورت همزمان مصرف شوند. به عنوان مثال فلوکونازول نباید با داروهایی مثل آلفوزوسین، بیپریدیل، کلاریترومایسین، دابرافنیب، اریترومایسین، پیموزید، کوئینیدین مصرف شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.
• مشکلات پزشکی: اگر مشکلات پزشکی خاص مثل عدم تعادل الکترولیت، مشکلات قلبی، سوءجذب فروکتوز، سوءجذب گلوکز-گالاکتوز، بیماری کبدی یا بیماری کلیوی دارید، قبل از مصرف فلوکونازول به پزشک اطلاع دهید.

نحوه مصرف فلوکونازول

دارو رو دقیقا مطابق تجویز پزشک مصرف کنید و از مصرف مقدار بیشتر یا مدت طولانی‌تر دارو خودداری کنید. می‌توانید فلوکونازول را همراه یا بدون غذا مصرف کنید.

دُز مصرفی فلوکونازول

دُز مصرفی فلوکونازول برای درمان عفونت کاندیدای واژن به صورت زیر است:

• بزرگسالان: ۱۵۰ میلی‌گرم، یک بار در روز.
• کودکان: مقدار مصرف دارو برای کودکان باید توسط پزشک تعیین شود.

اگر علائم شما بهبود پیدا نکرد یا بدتر به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی فلوکونازول

در موارد نادر ممکن است فلوکونازول عوارض ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• تنگی نفس؛
• لرز؛
• سرفه؛
• حات تهوع؛
• تیرگی ادرار.

۲. کتوکونازول (Ketoconazole) – برای موارد مقاوم

کتوکونازول با نام تجاری نیزورال به صورت کرم کتوکونازول برای درمان عفونت قارچی واژن تجویز می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف کتوکونازول

قبل از مصرف کتوکونازول باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: مطالعات کافی در مورد اثر کتوکونازول موضعی در کودکان زیر ۱۲ سال موجود نیست.
• سالمندان: مطالعات انجام‌شده محدودیتی برای استفاده از کتوکونازول موضعی در سالمندان نشان نمی‌دهد. با این حال، بعضی سالمندان حساسیت بیشتری به عوارض جانبی این دارو دارند.
• شیردهی: مطالعات کافی در مورد خطر احتمالی کتوکونازول برای نوزاد موجود نیست. با این حال در مورد مصرف دارو در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

نحوه استفاده از کتوکونازول

یک بار در روز، مقدار کافی از کرم بردارید، به پوست ناحیه مورد نظر بزنید و به‌آرامی ماساژ دهید. حتی اگر علائم بیماری طی چند روز از بین رفت، برای از بین رفتن کامل عفونت، دوره درمان را کامل کنید. از آنجایی که عفونت قارچی به‌آرامی از بین می‌رود، باید تا چند هفته از کرم کتوکونازول استفاده کنید. اگر مصرف دارو را زودتر از موعد متوقف کنید، ممکن است علائم شما برگردد.

هشدار

• بدون مشورت با پزشک از کتوکونازول برای درمان مشکلات پوستی استفاده نکنید.
• اگر عفونت شما طی دو هفته از بین نرفت، به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی دارو

عوارض کتوکنازول چندان شایع نیست، اما می‌توان به خارش، سوزش و التهابی اشاره کرد که قبل از استفاده از کرم وجود نداشت.

۳. ایتراکونازول (Itraconazole) – گزینه جایگزین برای موارد پیچیده

کپسول ایتراکونازول نوعی داروی تجویزی است که برای درمان عفونت‌های قارچی استفاده می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف ایتراکونازول

قبل از مصرف ایتراکونازول باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان هنور مشخص نیست.
• سالمندان: مطالعات انجام‌شده مشکل خاصی برای استفاده از ایتراکونازول در سالمندان نشان نمی‌دهد. با این حال، سالمندانی که به مشکلات موقت یا دائمی شنوایی مبتلا هستند یا مشکلات کبدی، کلیوی و قلبی مربوط به سن دارند، باید نکات لازم برای مصرف ایتراکونازول رعایت کنند.
• شیردهی: مطالعات کافی در مورد خطر احتمالی ایتراکونازول برای نوزاد وجود ندارد. با این حال در مورد مصرف دارو در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به صورت همزمان مصرف شوند. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. از مصرف ایتراکونازول با داروهایی مثل آلپروزولام، بیپریدیل، کلشی‌سین خودداری کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند. همچنین از مصرف ایتراکونازول همراه با الکل، تنباکو، غذا و آب گریپ‌فروت خودداری کنید. این موارد ممکن است عوارض جانبی دارو را بیشتر کند.

بعضی بیماری‌ها ممکن است در اثربخشی ایتراکونازول اثر بگذارند؛ بنابراین اگر بیماری خاصی دارید، به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• بیماری مزمن انسداد ریه؛
• ادم؛
• حمله قلبی یا سابقه بیماری قلبی؛
• فشار خون بالا؛
• نارسایی احتقانی قلب؛
• سیستیک فایبروزیس؛
• بیماری کبدی؛
• بیماری کلیوی؛
• پیوند عضو.

نحوه مصرف ایتراکونازول

کپسلوب ایتراکونازول با توجه به شرایط بیمار ۱ تا ۲ بار در روز، به‌مدت ۱ تا ۴ هفته همراه با غذا مصرف می‌شود.

هشدار

اگر باردار هستید حتما به پزشک اطلاع دهید.

عوارض جانبی ایتراکونازول

ممکن است ایتراکونازول عوارض ناخواسته ای ایجاد کند، از جمله:

• خشکی دهان؛
• کاهش ادرار؛
• خواب‌آلودگی؛
• جوش‌های پوستی خفیف؛
• احساس خستگی و ضعف.

۴. نیستاتین (Nystatin) – ضدقارچ قدیمی اما کاربردی

نیستاتین با نام تجاری نادوستین و نیستات به گروهی از داروهای ضدقارچ تعلق دارد. این دارو به‌صورت کرم و قرص نیستاتین برای درمان عفونت‌های قارچی واژن تولید می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف نیستاتین

قبل از مصرف نیستاتین به چند نکته توجه کنید، ازجمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: مطالعات در رابطه با نیستاتین تنها روی بزرگسالان انجام شده است و هیچ گونه اطلاعات خاصی در مورد استفاده از نیستاتین واژنی برای کودکان در مقایسه با سایر گروه‌های سنی وجود ندارد.
• سالمندان: مطالعه خاصی بر روی سالمندان انجام نشده است. بنابراین اثر جانبی نیستاتین بر روی سالمندان مشخص نیست.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

نحوه مصرف نیستاتین

این دارو معمولا با کمک اپلیکاتور به درون واژن زده می‌شود. با این حال اگر باردار هستید، در مورد استفاده از قرص واژنی با پزشک صحبت کنید. همچنین برای پاکسازی کامل عفونت، دوره درمان را کامل کنید و حتی در دوره قاعدگی هم از دارو استفاده کنید.

دُز مصرفی نیستاتین

دُز دارو از هر فرد به فرد دیگر متفاوت است؛ بنابراین از نسخه پزشک پیروی کنید.

کرم واژنی نیستاتین برای درمان عفونت واژن

• بزرگسالان و نوجوانان: وارد کردن یک اپلیکاتور ۱۰۰,۰۰۰ واحدی به درون واژن، ۱ یا ۲ بار در روز به مدت دو هفته. یا ۵۰۰,۰۰۰ واحد یک بار در روز.
• کودکان: میزان دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

قرص واژنی نیستاتین برای درمان عفونت واژن

• بزرگسالان: وارد کردن یک قرص ۱۰۰,۰۰۰ واحدی به درون واژن، ۱ یا ۲ بار در روز به‌مدت دو هفته.
• کودکان: میزان دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

برای کمک به درمان عفونت و جلوگیری از بازگشت آن چند نکته را رعایت کنید، از جمله:

• به‌جای لباس زیر با الیاف مصنوعی از لباس زیر پنبه‌ای استفاده کنید؛
• لباس زیری را بپوشید که به‌تازگی شسته شده است.

عوارض جانبی نیستاتین

ممکن است بعد از استفاده از دارو در ناحیه واژن دچار سوزش یا خارش شوید.

۵. فنازومکس (Phenasomax) – تسکین‌دهنده علائم عفونت ادراری

فنازومکس با نام تجاری فنازوپیریدین برای تسکین درد، سوزش و ناراحتی ناشی‌از عفونت و التهاب مجرای ادراری استفاده می‌شود. این دارو آنتی‌بیوتیک نیست و به خودی‌خود عفونت را درمان نمی‌کند. فنازومکس به‌صورت قرص تولید می‌شود و تنها با تجویز پزشک قابل‌استفاده است.

نکات مهم قبل از مصرف فنازومکس

قبل از مصرف فنازومکس باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلاواکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: هرچند اطلاعات خاصی برای مقایسه مصرف فنازومکس در کودکان با سایر گروه‌های سنی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد که نسبت به بزرگسالان، عوارض جانبی یا مشکلات متفاوتی ایجاد نکند.
• سالمندان: مطالعه خاصی بر روی سالمندان انجام نشده است. اما به نظر می‌رسد که نسبت به بزرگسالان، عوارض جانبی یا مشکلات متفاوتی در افراد مسن ایجاد نکند.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به صورت همزمان مصرف شوند. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

بعضی بیماری‌ها ممکن است در اثربخشی فنازومکس اثر بگذارد؛ بنابراین اگر بیماری خاصی دارید، به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• نقص آنزیم گلوکز ۶ فسفات دهیدروژناز؛
• هپاتیت؛
• بیماری کلیوی.

نحوه مصرف فنازومکس

بهتر است دارو همراه با غذا یا بعد از صرف میان‌وعده استفاده شود تا احتمال ایجاد زخم معده کم شود. همچنین دُز داروی مصرفی ممکن است از یک فرد به فرد دیگر متفاوت باشد و به قدرت دارو بستگی دارد.

دز مصرفی فنازومکس

دُز فنازومکس برای درمان عفونت واژن به صورت زیر است:

• بزرگسالان و نوجوانان: ۲۰۰ میلی‌گرم، ۳ بار در روز؛
• کودکان: دُز دارو با توجه به وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. معمولا دُز دارو ۴ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است و ۳ بار در روز استفاده می‌شود.

هشدار

در زمان استفاده از فنازومکس به چند نکته دقت کنید، ازجمله:

• در زمان مصرف فنازومکس به علائمی مثل خون در ادرار، ادرار دردناک، تکرر ادرار یا کاهش ناگهانی مقدار ادرار توجه کنید و این موارد را به پزشک اطلاع دهید.
• فنازوپیردین رنگ ادرار را به نارنجی مایل به قرمز تغییر می‌دهد. این موضوع در زمان مصرف دارو ایجاد می‌شود، بی‌خطر است و بعد از اتمام دوره مصرف دارو برطرف می‌شود. همچنین ممکن است دارو لباس شما را لکه‌دار کند.
• افرادی که از لنز تماسی استفاده می‌کنند، نباید در دوره مصرف فنازوپیردین از آن استفاده کنند. این دارو موجب بی‌رنگ شدن یا ایجاد لکه در لنز تماسی می‌شود و نمی‌توانید لکه را از بین ببرید.
• فنازوپیردین ممکن است در جواب آزمایش قند ادرار و قند کتونی ادرار تأثیر بگذارد. افراد دیابتی باید از این موضوع مطلع باشند.

عوارض جانبی فنازوپیردین

هرچند عوارض جانبی فنازوپیردین  نادر است، با این حال ممکن است عوارض ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• سردرد؛
• سرگیجه؛
• خارش پوست؛
• گرفتگی و درد معده؛
• سوءهاضمه.

۶. مترونیدازول (Metronidazole) – خط اول درمان عفونت باکتریایی و تریکومونیازیس

مترونیدازول با نام تجاری متروژیل یا فلاژیل نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی واژن تجویز می‌شود. این دارو باکتری‌ها را می‌کشد و از رشد آنها جلوگیری می‌کند. با این حال، برای عفونت‌های قارچی واژن مناسب نیست. این دارو به‌صورت فوم (کرم)، ژل یا قرص واژنی مترونیدازول تولید می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف مترونیدازول

قبل از مصرف مترونیدازول باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلاواکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: هرچند اطلاعات خاصی در مورد اثر مترونیدازول در کودکان وجود ندارد. بااین حال، دختران نوجوان نباید قبل از شروع قاعدگی از مترونیدازول برای درمان واژینیت باکتریایی استفاده کنند.
• سالمندان: مطالعات انجام شده مشکلی در رابطه با استفاده از مترونیدازول در افراد مسن و محدودیت استفاده از دارو نشان نمی‌دهد.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از مترونیدازول همراه با داروهایی مثل بیپریدیل، آمپریناویل، دی‌سولفیرام، سیسزاپراید و آزیترومایسین توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

بعضی بیماری‌ها ممکن است در اثربخشی مترونیدازول اثر بگذارد. بنابراین اگر بیماری خاصی دارید به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• مننژیت آسپتیک؛
• آنسفالوپاتی؛
• لکوپنی (تعداد گلبول سفید کم)؛
• نوروپاتی بینایی؛
• نوروپاتی محیطی؛
• تشنج یا صرع؛
• بیماری کبدی.

نحوه مصرف مترونیدازول

این دارو تنها باید برای واژن استفاده شود. از تماس دارو با چشم، دهان، بینی یا پوست خودداری کنید. در صورت تماس دارو با چشم، بلافاصله چشم‌تان را با آب ولرم فراوان بشویید. اگر چشم شما همچنان می‌سوزد یا درد دارد، به پزشک مراجعه کنید. همچنین قبل از استفاده از دارو دست‌تان را با آب و صابون بشویید.

دُز مصرفی مترونیدازول  

دُز مصرفی دارو با توجه به شرایط شما و قدرت دارو (میزان ماده فعال و اثرگذاری آن روی بیماری) متفاوت است.

کرم مترونیدازول برای عفونت واژن

• بزرگسالان: ۵۰۰ میلی‌گرم از دارو، ۱ یا ۲ بار در روز به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز توسط اپلیکاتور به درون واژن وارد می‌شود؛
• کودکان: میزان دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

ژل مترونیدازول برای عفونت واژن

• بزرگسالان و کودکان ۱۲ سال به بالا: ۵ میلی‌گرم از دارو، ۱ بار در زمان خواب توسط اپلیکاتور وارد واژن می‌شود. با توجه شرکت سازنده ممکن است مصرف دارو تا ۵ روز ادامه داشته باشد؛
• کودکان زیر ۱۲ سال: میزان دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

قرص مترونیدازول برای عفونت واژن

• بزرگسالان: ۱ عدد قرص ۵۰۰ میلی‌گرمی، ۱بار در روز و به مدت ۱۰ تا ۲۰ روز وارد واژن می‌شود؛
• کودکان: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

عوارض جانبی مترونیدازول  

مترونیدازول ممکن است عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• خارش واژن؛
• درد هنگام رابطه جنسی؛
• ترشحات واژنی سفید و غلیظ بدون بو یا با بوی خفیف؛
• احساس فشار در واژن؛
• خارش، درد، گزگز و درد در ناحیه تناسلی.

۷. کلیندامایسین (Clindamycin) – گزینه جایگزین برای مترونیدازول

کلیندامایسین یا کلیندامکس واژنی نوعی آنتی‌بیوتیک ماکرولید است که برای عفونت‌های واژنی خاص استفاده می‌شود. این دارو به صورت شیاف، کرم و ژل کلیندامایسین توسط پزشک تجویز می‌شود و نباید برای عفونت‌های قارچی واژن استفاده شود.

نکات مهم قبل از مصرف مترونیدازول

قبل از مصرف کلیندامایسین باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلاواکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: هرچند اطلاعات خاصی در مورد اثر کلیندامایسین در کودکان زیر ۱۲ سال وجود ندارد. دختران نوجوان نباید قبل از شروع قاعدگی از کلیندامایسین برای درمان واژینیت باکتریایی استفاده کنند.
• سالمندان: براساس مطالعات محدودیتی برای استفاده از کلیندامایسین در سالمندان وجود ندارد.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از کلیندامایسین همراه با داروهایی مثل لووکتوکونازول، کاربامازپین، آسیمینیب، کلاریترومایسین، اریترومایسین و فلوکونازول توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.
• بیماری‌ها: در صورت ابتلا به مشکلات معده یا روده این موضوع را به پزشک اطلاع دهید.

دز مصرف کلیندامایسین

میزان مصرف دارو با توجه به قدرت دارو، شکل دارو و شدت بیماری برای هر فرد متفاوت است.

دُز کرم کلیندامایسین برای عفونت واژن

• بزرگسالان و نوجوانان دارای پریود ماهانه: درمان ۱بار است و ۵ گرم دارو هر زمان از روز توسط اپلیکاتور وارد واژن می‌شود.
• نوجوانان قبل از شروع پریود: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

ژل کلیندامایسین برای عفونت واژن

• بزرگسالان و نوجوانان ۱۲ سال به بالا: درمان ۱بار است و ۵ گرم دارو هر زمان از روز توسط اپلیکاتور وارد واژن می‌شود.
• نوجوانان زیر ۱۲ سال: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

در زمان استفاده از کلیندامایسین به چند نکته توجه کنید، ازجمله:

• کرم کلیندامایسین حاوی روغن معدنی است که می‌تواند محصولات حاوی لاتکس یا لاستیک را ضعیف کند. در زمان درمان و ۵ روز بعد از آن از کاندوم یا دیافراگم استفاده نکنید.
• ممکن است کلیندامایسین در زمان استفاده یا ۲ ماه بعد از آن موجب اسهال شود. اگر اسهال شما بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید و بدون نظر پزشک از کلیندامایسین استفاده نکنید.
• در زمان درمان با ژل کلیندامایسین و تا ۷ روز بعد از درمان از کاندوم پلی‌اورتان استفاده نکنید.
• کلیندامایسین ممکن است موجب عفونت قارچی واژن شود. اگر علائمی مثل خارش واژن یا نواحی تناسلی، درد هنگام رابطه جنسی یا ترشحات واژنی سفید غلیظ شبیه کشک داشتید به پزشک مراجعه کنید.
• در زمان استفاده از کرم کلیندامایسین رابطه جنسی نداشته باشید. رابطه جنسی ممکن است قدرت دارو را کم کند.

عوارض جانبی کلیندامایسین

کلیندامایسین ممکن است عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• تغییر رنگ، مقدار و بوی ترشحات واژن؛
• خارش واژن یا ناحیه تناسلی؛
• درد هنگام رابطه جنسی؛
• ترشحات سفید ضخیم بدون بو یا با بوی کم.

۸. تینیدازول (Tinidazole) – مشابه مترونیدازول با عوارض کمتر

تینیدازول یا تینداماکس نوعی قرص ضدانگل است که برای درمان عفونت‌های انگلی مثل تریکوموناس و همچنین برای درمان عفونت‌های باکتریایی واژن استفاده می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف تینیدازول

قبل از مصرف تینیدازول باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: مطالعات کاملی در مورد اثر تینیدازول در کودکان زیر ۳ سال وجود ندارد. این دارو در کودکانی با سن ۳ سال تنها برای درمان ژیاردیازیس و آمیبیازیس استفاده می‌شود.
• سالمندان: براساس مطالعات، محدودیتی برای استفاده از تینیدازول در سالمندان وجود ندارد. با این حال، مقدار دارو باید برای افراد مسن مبتلا به مشکلات کبدی، کلیوی یا قلبی تنظیم شوند.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از تینیدازول همراه با داروهایی مثل دی‌سولفیرام، کاپسیتابین، فلوروراسیل، تاگافور و اتانول توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

بعضی بیماری‌ها ممکن است در اثربخشی تینیدازول اثر بگذارند. بنابراین اگر بیماری خاصی دارید، به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• بیماری خونی؛
• نوروپاتی محیطی؛
• تشنج؛
• عفونت قارچی واژن؛
• سندرم کوکاینه؛
• بیماری کلیه؛
• بیماری کبدی.

نحوه مصرف تینیدازول

برای جلوگیری از زخم معده تینیدازول را همراه با غذا یا میان‌وعده مصرف کنید.

دُز مصرفی تینیدازول

دُز تینیدازول برای عفونت های مختلف متفاوت است.

دُز تینیدازول برای عفونت باکتریایی واژن

• بزرگسالان: ۲ گرم، ۱بار در روز، به مدت ۲ روز یا ۱ گرم، ۱بار در روز، به مدت ۵ روز؛
• کودکان: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

دُز تینیدازول برای ژیاردیازیس

• بزرگسالان: ۲ گرم به‌صورت تک دُز؛
• کودکان ۳ سال به بالا: مقدار دارو با توجه به وزن بدن و توسط پزشک تعیین می‌شود. معمولا ۵۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (نهایت ۲ گرم) به‌صورت تک دُز است؛
• کودکان زیر ۳ سال: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

در زمان مصرف تیندازول به چند نکته توجه کنید، ازجمله:

• از مصرف تینیدازول بدون نظر پزشک خودداری کنید.
• اگر علائم طی چند روز از بین نرفت یا بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.
• تینیدازول ممکن است خطر سرطان را بیشتر کند.
• اگر از دارو برای درمان تریکوموناس استفاده می‌کنید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که شریک جنسی‌تان هم به صورت همزمان درمان شود. همچنین بهتر است در زمان رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
• مصرف دارو توسط مردان ممکن است موجب ناباروری شود. اگر قصد بچه‌دار شدن دارید، به پزشک اطلاع دهید.
• تینیدازول ممکن است موجب عفونت قارچی واژن شود. اگر علائم عفونت قارچی را دارید، به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی تینیدازول

عوارض جانبی تینیدازول نادر است اما می‌توان به بعضی عوارض اشاره کرد، از جمله:

• تنگی نفس؛
• تغییر هوشیاری؛
• سرفه؛
• مشکل تنسی؛
• کاهش هوشیاری؛
• طعم تلخ یا فلزی در دهان.

۹. سکنیدازول (Secnidazole) – درمان کوتاه‌مدت و مؤثر

سکنیدازول نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای درمان عفونت باکتریایی واژن در زنان بالغ و درمان عفونت مقاربتی ناشی‌ از انگل تریکوموناس در مردان و زنان استفاده می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف سکنیدازول

قبل از مصرف سکنیدازول باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: اطلاعات خاصی در مورد اثر سکنیدازول در کودکان زیر ۱۲ سال وجود ندارد.
• سالمندان: براساس مطالعات محدودیتی برای استفاده از سکنیدازول در سالمندان وجود ندارد.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از سکنیدازول همراه با داروهایی مثل کاپیستابین، دی‌سولفیرام، واکسن کولرا، متوترکسات، وارفاورین و تگافور توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.
• بیماری‌ها: اگر سندرم کوکاین (Cockayne) دارید، حتما به پزشک اطلاع دهید.

نحوه مصرف سکنیدازول

سکنیدازول به‌صورت دانه‌های گرانول است که می‌توانید همراه غذا یا بدون آن مصرف کنید. بهتر است دارو را روی غذاهایی نرمی مثل پوره سیب، ماست یا پودینگ بریزید و آن را در مدت ۳۰ دقیقه بدون جویدن یا خردکردن گرانول‌ها ببلعید. برای بلع بهتر می‌توانید آب بنوشید. گرانول‌ها را در هیچ مایعی حل نکنید.

دُز سکنیدازول برای درمان عفونت واژن با عامل باکتری یا تریکوموناس

• بزرگسالان و نوجوانان ۱۲ سال به بالا: یک بار ۲ گرم (۱ پاکت)؛
• کودکان زیر ۱۲ سال: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

اگر از سکنیدازول برای درمان تریکوموناس استفاده می‌کنید، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا شریک جنسی‌تان هم به‌صورت همزمان درمان را شروع کند. همچنین بهتر است تا زمان اتمام دوره درمان رابطه جنسی نداشته باشید.

سکنیدازول ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

عوارض جانبی سکنیدازول

ممکن است سکنیدازول عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• خارش واژن یا ناحیه تناسلی؛
• ترشحات واژنی سفید غلیظ با بوی خفیف یا بدون بو؛
• درد در واژن یا ناحیه تناسلی.

۱۰. سفیکسیم (Cefixime) – آنتی‌بیوتیک قوی برای عفونت‌های ادراری و تناسلی

سفیکسیم با نام تجاری سوپراکس نوعی آنتی‌بیوتیک سفالسپورینی است که به صورت کپسول سفیکسیم یا پودر مخصوص سوسپانیون تولید می‌شود. این دارو برای درمان عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف سفیکسیم

قبل از مصرف سفیکسیم باید به چند نکته توجه کرد، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: ایمنی دارو برای کودکان زیر ۶ ماه تأیید نشده است.
• سالمندان: براساس مطالعات محدودیتی برای استفاده از سفیکسیم در سالمندان وجود ندارد.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از سفیکسیم همراه با داروهایی مثل واکسن کولرا، استرادیول، مسترانول، متوتراکسات و وارفارین توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

اگر بیماری خاصی دارید، قبل از مصرف سفیکسیم به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• حساسیت به پنی‌سیلین؛
• مشکلات خونی؛
• بیماری کلیه؛
• فنیل‌کتونوری.

نحوه مصرف سفیکسیم

کپسول سفیکسیم را کامل ببلعید و از جویدن یا بازکردن آن خودداری کنید. همچنین محلول سفیکسیم را قبل از مصرف به‌خوبی تکان دهید و با پیمانه‌های مخصوص اندازه بگیرید.

دُز سفیکسیم برای درمان عفونت

میزان مصرف سفکسیم برای درمان عفونت به صورت زیر است:

• بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال و وزن بالای ۵۰ کیلوگرم: ۴۰۰ میلی‌گرم، ۱بار در روز یا ۲۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت؛
• کودکان ۶ ماه تا ۱۲ سال: مقدار دارو با توجه به وزن بدن و توسط پزشک تعیین می‌شود. معمولا ۸ میلی‌گرم به ازاری هر کیلوگرم وزن بدن است که می‌توان یکبار در روز استفاده شود یا به دو دُز تقسیم شود و دو بار در روز مصرف شود.
• کودکان زیر ۶ ماه: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

سفیکسیم می‌تواند موجب اسهال شود که در بعضی موارد می‌تواند شدید باشد. همچنین، سفیکسیم می‌تواند واکنش حساسیتی شدید به نام آنافلاکسی ایجاد کند. اگر علائمی مثل خارش، تنگی نفس، مشکل بلع و ورم دست و پا و صورت دارید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

عوراض جانبی سفیکسیم

سفیکسیم می‌تواند عوراض ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• اسهال؛
• کاهش یا تکرر دفع؛
• درد شکمی یا معده؛
• تیره‌شدن مدفوع.

۱۱. متروماکس (Metromax) – جایگزین مترونیدازول برای عفونت‌های واژن

متروماکس نوعی آنتی‌بیوتیک و ضدانگل است که برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری‌های غیرهوازی و تریکوموناس ناحیه تناسلی استفاده می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف متروماکس

قبل از مصرف متروماکس باید به چند نکته توجه کنید، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است. ممکن است دارو وارد شیر مادر شود بنابراین تنها با نظر پزشک مصرف شود.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از متروماکس همراه با داروهایی مثل دی‌سولفیرام، بوسولفان، وارفارین، سیکسولپورین، فنوباربیتال و فلوروراسیل توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.
• بیماری‌ها: مصرف متروماکس برای افرادی با سابقه حساسیت شدید به متروماکس یا سایر مشتقات نیتروایمیدازول منع مصرف دارد.

دز مصرف متروماکس

متروماکس به صورت زیر مصرف می‌شود:

• قرص و سوسپانسیون متروماکس برای بزرگسالان و کودکان ۱۰ سال به بالا: ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم، به مدت ۷ روز یا ۲ گرم به‌صورت تک دُز برای ۱ روز؛
• ژل واژنی متروماکس برای برزگسالان و کودکان ۱۰ سال به بالا: ۴۰۰ میلی‌گرم متروماکس، ۱ یا ۲ بار در روز توسط اپلیکاتور وارد واژن می‌شود.

هشدار

اگر برای مدت طولانی از متروماکس استفاده کردید، حتما آزمایش خون انجام دهید و تعداد گلبول‌های سفید خون را ارزیابی کنید. همچنین، متروماکس باید در افراد مبتلا به انسفالوپاتی کبدی با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی متروماکس

ممکن است متروماکس عوارض جانبی ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• طعم فلز در دهان؛
• حالت تهوع؛
• استفراغ؛
• اسهال؛
• خواب‌آلودگی؛
• جوشی که هنگام درمان ایجاد می‌شود.

۱۲. تاوانکس (Tavanex) – آنتی‌بیوتیک قدرتمند برای عفونت‌های پیچیده

تاواناکس با نام علمی لووفلوکساسین و نام تجاری لووکویین نوعی آنتی‌بیوتیک است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. این دارو به صورت محلول یا قرص موجود است.

نکات مهم قبل از مصرف تاواناکس

قبل از مصرف تاواناکس به چند نکته توجه کنید، از جمله:

• حساسیت: اگر قبلا واکنش غیرعادی یا آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به مواد دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده یا حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای محصولات بدون نسخه، برچسب یا ترکیبات بسته را به دقت بخوانید.
• کودکان: از آنجایی که این دارو سمی است باید با احتیاط و در صورت مؤثر نبودن سایر داروهای جایگزین و با نظر پزشک مصرف شود.
• سالمندان: براساس مطالعات محدودیتی برای استفاده از لووفلوکساسین در سالمندان وجود ندارد. با این حال مقدار دارو برای سالمندان مبتلا به اختلالات تاندونی مربوط به سن یا مشکلات کبدی و کلیه باید تنظیم شود.
• شیردهی: مطالعات کاملی در این زمینه انجام نشده است.
• تداخلات دارویی: بعضی داروها نباید به‌صورت همزمان مصرف شوند. استفاده همزمان از لووفلوکساسین همراه با داروهایی مثل بیپریدیل، سیسزاپراید، دروندارون و فنیتوئین توصیه نمی‌شود. بنابراین در مورد داروهای مصرفی‌تان با پزشک مشورت کنید. در این شرایط ممکن است پزشک دُز دارو را تغییر دهد یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

اگر به بیماری خاصی مبتلا هستید، قبل از مصرف لووفلوکساسین حتما به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• آنوریسم آئورتی؛
• برادی‌کاردی؛
• دیابت؛
• اسهال؛
• مشکلات ریتم قلب؛
• بیماری کبد؛
• تشنج، صرع؛
• ایسکمی میوکارد؛
• بیماری مغزی؛
• بیماری کلیه؛
• پیوند عضو؛
• اختلال تاندون؛
• میاستنی‌گراویس.

نحوه مصرف تاواناکس

دارو می‌تواند همراه غذا یا با معده خالی مصرف شود.

• دُز تاواناکس برای بزرگسالان: ۲۵۰ تا ۷۰۰ میلی‌گرم، ۱بار در روز؛
• کودکان: مقدار دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

هشدار

در زمان مصرف تاواناکس به چند نکته توجه کنید، ازجمله:

• شاید انجام آزمایش خون و ادرار برای بررسی عوارض ناخواسته نیاز باشد.
• در موارد نادر ممکن است لووفلوکساسین موجب التهاب یا پارگی تاندون شود.
• ممکن است لووفلوکساسین موجب شوک حساسیتی شدید به نام آنافلاکسی شود.

عوارض جانبی لووفلوکساسین یا تاواناکس

ممکن است لووفلوکساسین عوارض ناخواسته‌ای ایجاد کند، از جمله:

• اسهال؛
• گیجی؛
• تب؛
• تاول؛
• قرمزی و ورم پوستی.

۱۳. پروبیوتیک (Probiotic) – حفظ تعادل فلور طبیعی واژن

پروبیوتیک‌ها سویه باکتریایی سالمی هستند که به‌طور طبیعی در بعضی از غذاها و مکمل‌های غذایی وجود دارند. در سال‌های اخیر استفاده از پروبیوتیک‌ها یکی از راه‌های حفظ سلامت واژن است. با این حال، مطالعات در این زمینه محدود است و شواهد علمی قطعی برای آن وجود ندارد. با این حال، به نظر می رسد که حداقل یک سویه پروبیوتیک به نام L. acidophilus می‌تواند به پیشگیری و درمان مشکلات عدم تعادل واژن مثل عفونت باکتریایی واژن کمک کند.

۱۴. فمی لاکت (Femi Lact) – پروبیوتیک تخصصی برای سلامت واژن

قرص فمی لاکت نوعی مکمل غذایی است که می‌تواند به سلامت دستگاه گوارش و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند. این مکمل حاوی انواع پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها است که فلور میکربی روده را متعادل می‌کند. بنابراین، فمی لاکت می‌تواند برای بهبود نفخ، اسهال و یبوست مفید باشد و گاهی برای درمان عفونت واژن و تنظیم فلور واژن استفاده می‌شود.

نکات مهم قبل از مصرف فمی لاکت

قبل از استفاده از مکمل‌های غذایی حتما با پزشک مشورت کنید.

هرچند استفاده از فمی لاکت منع مصرفی ندارد اما بهتر است بعضی افراد مراقب باشند، ازجمله:

• افرادی با سابقه حساسیت به فمی لاکت یا اجزای تشکیل‌دهنده آن؛
• افراد مبتلا به ایدز، سندرم روده کوتاه، نقص سیستم ایمنی بدن، سرطان، مشکل دریچه قلب و کولیت.

نحوه مصرف قرص فمی لاکت

با نظر پزشک، روزانه ۱ تا ۲ عدد از قرص یا کپسول فمی لاکت استفاده می‌شود.

۱۵. آناهیل (Anahill) – مکمل گیاهی برای بهبود التهاب و عفونت

قرص آناهیل نوعی مکمل گیاهی است که از بروملین موجود در آناناس به دست می‌آید. بروملین نوعی آنزیم است که با درد و تورم مبارزه می‌کند. همچنین حاوی نوعی مواد شیمیایی است که با سلول‌های تومور تداخل داشته و روند لخته‌شدن خون را کند می‌کند. هرچند بروملین یا محصول حاصل از آن به نام آناهیل برای درد عضلانی، درد، سوختگی، سنگ کلیه و بسیاری از بیماری‌های دیگر استفاده می‌شود، اما شواهد علمی خوبی برای حمایت از این موارد وجود ندارد و استفاده مستقیم از آن برای عفونت واژن توصیه نمی‌شود.

۱۶. ماریانا (Mariana) – قرص گیاهی برای تقویت سلامت واژن

شیاف ماریانا به‌عنوان درمان طبیعی برای عفونت‌های واژینال و مشکلات زنانه در طب سنتی مورد استفاده قرار می‌گیرد اما بر اساس اطلاعات پزشکی معتبر، هیچ مدرک علمی محکمی در مورد اثربخشی و ایمنی استفاده از شیاف ماریانا برای درمان عفونت‌های زنان وجود ندارد.

قوی‌ترین قرص برای عفونت واژن چیست؟

اگر عفونت شدید دارید، پزشک ممکن است یک داروی خوراکی ایبرکسافونگرپ تجویز کند. این دارو ۲ بار در یک روز مصرف می‌شود و عفونت قارچی را هدف قرار می‌دهد. همچنین تاواناکس با نام علمی لووفلوکساسین برای درمان عفونت‌های باکتریایی پیچیده استفاده می‌شود.

بهترین قرص برای عفونت واژن دوران بارداری و شیردهی چیست؟

در دوران بارداری و شیردهی، مصرف ضد قارچ‌های موضعی از خانواده آزول مثل فلوکونازول به‌مدت حداقل ۷ روز توصیه می‌شود. این دارو‌ها اثر بخشی بالایی دارند؛ با این حال باید حتما مصرف دارو در این دوران با نظر پزشک انجام شود تا عوارض ناخواسته‌ای به همراه نداشته باشد.

در صورت بروز هرگونه مشکل یا پرسش، استفاده از خدمات ویزیت آنلاین با متخصص زنان و زایمان می‌تواند بهترین و ایمن‌ترین راه برای دریافت راهنمایی تخصصی در دوران بارداری و شیردهی باشد.

جدول انواع قرص عفونت واژن

سؤالات رایج