کلاریترومایسین | کاربردها، دُز مصرف و عوارض جانبی

کلاریترومایسین نوعی داروی آنتی‌بیوتیک است که برای درمان عفو‌نت‌های باکتریایی تجویز می‌شود. هرچند این دارو برای درمان بیماری‌های مختلف کاربرد دارد، اما باید در مورد مصرف کلاریترومایسین کمی محتاط بود. در این مقاله بیشتر با کاربرد کلاریترومایسین، دُز مصرفی و عوارض جانبی این داروی مهم آشنا می‌شویم. تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

کلاریترومایسین در یک نگاه

کلاریترومایسین چیست؟

کلاریترومایسین (Clarithromycin) به دسته‌ای از آنتی‌بیوتیک‌ها به نام ماکرولیدها تعلق دارد. این گروه از داروها به شیوه یکسانی عمل می‌کنند و برای شرایط مشابهی استفاده می‌شوند. این دارو برای درمان طیف وسیعی از عفونت‌های باکتریایی به‌کار می‌رود و از تکثیر باکتری عامل عفونت جلوگیری می‌کند. در واقع کلاریترومایسین باکتری را می‌کشد یا از رشد آن جلوگیری می‌کند. کلاریترومایسین تنها با نسخه پزشک قابل‌استفاده است و به‌طور خاص برای درمان عفونت‌های پوست و سیستم تنفسی تجویز می‌شود. با این حال، این دارو در ترکیب با داروهای ضدزخم برای درمان زخم معده ناشی‌از هلیکوباکترپیلوری استفاده می‌شود.

به یاد داشته‌باشید، کلاریترومایسین برای عفونت‌های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا مناسب نیست. اگر دارو در موارد نامناسب استفاده شود، ممکن است برای درمان عفونت‌های بعدی عملکرد درستی نداشته باشد.

انواع کلاریترومایسین

کلاریترومایسین در اشکال مختلفی موجود است، از جمله:

• قرص رهایش آهسته؛
• قرص رهایش سریع؛
• پودر برای شربت کلاریترومایسین.

مکانیزم اثر کلاریترومایسین

این دارو سنتز پروتئین‌های خاص را مهار می‌کند. کلاریترومایسین توسط سیستم گوارش جذب شده و از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود و نیمه عمر بین ۳ تا ۷ ساعت دارد.

کاربرد کلاریترومایسین

سازمان غذا و دارو استفاده از قرص رهایش‌سریع کلاریترومایسین را برای درمان بعضی از عفونت‌های باکتریایی در بزرگ‌سالان تأیید کرده است، از جمله:

• سینوزیت (عفونت سینوس‌ها)؛
• برونشیت مزمنی که بدتر شده است؛
• ذات‌الریه؛
• عفونت‌های بی‌دلیل و ساده پوست و بافت نرم پوست مثل زخم، سوختگی یا آبسه؛
• عفونت‌های ناشی از مایوباکتریوم؛
• اوتیت میانی حاد (نوعی عفونت گوش)؛
• عفونت هلیکوباکتر پیلوری و بیماری زخم دئودنوم (دوازدهه یا اثنی‌عشر)؛
• عفونت‌های دهانی مثل فارنژیت یا تونسیلیت (عفونت لوزه) به‌علت استرپتوکوک.

گاهی کلاریترومایسین برای درمان این عفونت‌ها در کودکان هم تجویز می‌شود.

ممکن است کلاریترومایسین همراه با سایر داروها برای درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری تجویز شود، از جمله:

• آموکسی‌سیلین؛
• لانسوپرازول؛
• امپرازول؛
• اس امپرازول؛
• رابپرازول؛
• بیسموت ساب‌سالیسیلات؛
• مترونیدازول.

 همچنین ممکن است کلاریترومایسین همراه با سایر داروها برای درمان عفونت‌های مایوباکتریوم خاص تجویز شود، از جمله:

• اتامبوتول؛
• ریفامپین؛
• موکسی فلوکساسین.

نکات مهم قبل از مصرف دارو

قبل از مصرف کلاریترومایسین چند نکته را رعایت کنید، از جمله:

• کلاریترومایسین با توجه به شرایط شما تجویز شده است. بدون نظر پزشک، دارو را برای مدت طولانی‌تر یا برای عفونت‌های دیگر استفاده نکنید.
• دارو را با دیگران سهیم نشوید.
• ممکن است در زمان مصرف کلاریترومایسین انجام آزمایش‌هایی مثل تست عملکرد کبد یا کلیه نیاز باشد. برای اطلاعات بیشتر با پزشک صحبت کنید.

همچنین به چند موضوع توجه کنید، از جمله:

۱. حساسیت

اگر نسبت به کلاریترومایسین یا هر داروی دیگری واکنش حساسیتی دارید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین اگر به چیزهای دیگری مثل غذا، رنگ، مواد نگهدارنده و حیوانات حساسیت دارید به پزشک بگویید. برای مصرف محصولات بدون نسخه، به دقت برچسب روی دارو را بخوانید.

۲. اطفال

مطالعات کافی درمورد ارتباط سن و اثر کلاریترومایسین در عفونت‌های باکتریایی کودکان زیر ۶ ماه یا جلوگیری و درمان عفونت مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس در کودکان زیر ۲۰ ماه وجود ندارد. ایمنی و اثربخشی دارو در این گروه سنی مشخص نیست.

۳. افراد مسن

مطالعات مناسبی درمورد عوارض مصرف کلاریترومایسین در افراد مسن انجام نشده است. با این حال، افراد مسن بیشتر در معرض مشکلات کبدی شدید و مشکلات ضربان قلب هستند که به توجه و تنظیم دقیق دز مصرفی کلاریترومایسین نیاز دارد.

نحوه مصرف کلاریترومایسین

در زمان مصرف کلاریترومایسین چند نکته را رعایت کنید، از جمله:

• دُز دارو و طول مدت درمان به سن، شرایط پزشکی شما و پاسخ به درمان بستگی دارد.
• دُز کلاریترومایسین برای کودکان ممکن است براساس وزن باشد.
• اگر بیماری شما با ترکیبی از داروها درمان می‌شود، تمام داروها را براساس نسخه پزشک مصرف کنید. بدون نظر پزشک، مقدار و برنامه مصرف داروها را تغییر ندهید.
• کلاریترومایسین را براساس دستور پزشک، معمولا هر ۱۲ ساعت یک‌ بار، به‌صورت خوراکی، همراه یا بدون غذا مصرف کنید. اگر زخم معده دارید، باید دارو را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید.
• کلاریترومایسین رهایش آهسته (بیاکسین ایکس.ال) را همراه با غذا مصرف کنید.
• از جویدن، خردکردن و شکستن قرص رهایش آهسته کلاریترومایسین خودداری کنید و آن را به‌طور کامل قورت دهید.
• ممکن است مقداری از داروی رهایش آهسته با مدفوع شما دفع شود. این موضوع طبیعی است و جای نگرانی نیست.
• شربت کلاریترومایسین را دقیقا قبل از اندازه‌گیری به‌طور کامل تکان دهید. شربت را با پیمانه‌های مخصوص دارو اندازه بگیرید. اگر پیمانه مخصوص ندارید از داروخانه تهیه کنید.
• برای اثربخشی بهتر کلاریترومایسین، دارو را با فاصله زمانی و به‌موقع مصرف کنید.
• کلاریترومایسین معمولا برای ۷ تا ۱۴ روز تجویز می‌شود. دوره درمان با کلاریترومایسین را کامل کنید. ممکن است قبل از پاک‌سازی کامل عفونت، علائم شما بهبود پیدا کند. توقف زودهنگام مصرف دارو می‌تواند موجب برگشت عفونت شود. اگر بیماری شما طولانی‌تر یا بدتر شد یا علائم عفونت مثل تب یا عرق شبانه داشتید، به پزشک اطلاع دهید. همچنین، مصرف‌نکردن دارو می‌تواند خطر عفونت بعدی مقاوم به دارو را بیشتر کند.
• کلاریترومایسین برای عفونت‌های ویروسی مثل سرماخوردگی یا آنفولانزا مناسب نیست.
• اگر از کلاریترومایسین و زیوودین استفاده می‌کنید، باید حداقل ۲ ساعت فاصله زمانی بین آنها در نظر بگیرید.
• بدون مشورت با پزشک، از کلاریترومایسین برای درمان بیماری‌های دیگر استفاده نکنید.

دُز مصرفی کلاریترومایسین

دُز مصرفی کلاریترومایسین برای افراد مختلف متفاوت است. از نسخه پزشک و دستورالعمل روی دارو پیروی کنید. اطلاعاتی که در ادامه آورده شده است تنها شامل دُز متوسط کلاریترومایسین است. اگر دُز مصرفی شما متفاوت است، آن را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید.

مقدار داروی مصرفی به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین تعداد دُز مصرفی روزانه، فاصله بین دُزها و طول مدت درمان با توجه به مشکل پزشکی شما تعیین می‌شود.

دُز مصرف قرص رهایش آهسته کلاریترومایسین

دُز کلاریترومایسین رهایش آهسته در بیماری‌های مختلف متفاوت است، از جمله:

۱. برای عفونت‌های باکتریایی

• بزرگ‌سالان (۱۸سال و بیشتر): ۱۰۰۰ میلی‌گرم، یک‌بار در روز و برای ۷ تا ۱۴ روز است؛
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۲. برای ذات‌الریه

• بزرگ‌سالان (۱۸سال و بیشتر): ۱۰۰۰ میلی‌گرم، یک‌بار در روز و برای ۷ روز است؛
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

قرص و شربت کلاریترومایسین

دُز قرص و شربت کلاریترومایسین ممکن است در شرایط مختلف متفاوت باشد، از جمله:

۱. درمان عفونت‌های باکتریایی

• بزرگ‌سالان (۱۸سال و بیشتر): ۱۵۰ تا ۵۰۰ میلی‌گرم، هر ۱۲ ساعت و برای ۷ تا ۱۴ روز است؛
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): دُز دارو با توجه به وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دُز دارو معمولا ۷٫۵ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن، هر ۱۲  ساعت و به‌مدت ۱۰ روز است؛
• نوزادان (زیر ۶ ماه): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۲. درمان ذات‌الریه

• بزرگ‌سالان (۱۸سال و بیشتر): ۲۵۰ میلی‌گرم، هر ۱۲ ساعت و برای ۷ تا ۱۴ روز است؛
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): دز دارو با توجه به وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود؛
• نوزادان (زیر ۶ ماه): مصرف و دز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۳. جلوگیری و درمان عفونت مایکوباکتریوم آویوم کمپلکس

• بزرگ‌سالان (۱۸سال و بیشتر): ۵۰۰ میلی‌گرم و دو بار در روز است؛
• کودکان (۲۰ ماه تا ۱۷ سال): دُز دارو با توجه به وزن بدن است و باید توسط پزشک تعیین شود. دُز معمولا ۷٫۵ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن تا ۵۰۰ میلی‌گرم و دو بار در روز است؛
• کودکان  (زیر ۲۰ ماه): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۴. درمان زخم معده ناشی از هلیکوباکتر پیلوری

• بزرگ‌سالان (۱۸ سال و بیشتر): به سه صورت تجویز می‌شود: ۵۰۰ میلی‌گرم، هر ۸ ساعت و همراه با امپرازول برای ۱۴ روز؛ ۵۰۰ میلی‌گرم، هر ۱۲ ساعت در ترکیب با آموکسی‌سیلین و لانزوپرازول برای ۱۰ تا ۱۵ روز یا ۵۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت به همراه آموکسی‌سیلین و امپرازول برای ۱۰ روز.
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۵. درمان عفونت پوستی

• بزرگ‌سالان (۱۷ سال یا بیشتر): ۲۵۰ میلی‌گرم، هر ۱۲ ساعت و برای ۱۴ روز است؛
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): دُز پیشنهادی روزانه ۱۵ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. این دارو باید به دو دُز تقسیم شود و هر ۱۲ ساعت به‌مدت ۱۰ روز به کودک داده شود.
• نوزادان (زیر ۶ ماه): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۶. درمان اوتیت حاد

• بزرگ‌سالان (۱۷ سال و بیشتر): مصرف کلاریترومایسین برای درمان عفونت اوتیت در این گروه سنی تأیید نشده است.
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): دُز پیشنهادی روزانه ۱۵ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. این دارو باید به دو دُز تقسیم شود و هر ۱۲ ساعت به‌مدت ۱۰ روز به کودک داده شود. حداکثر دُز مجاز برای کودکان ۵۰۰ میلی‌گرم است.
• نوزادان (زیر ۶ ماه): مصرف و دُز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

۷. درمان تونسیلیت و فارنژیت

• بزرگ‌سالان (۱۷ سال و بیشتر): ۲۵۰ میلی‌گرم، هر ۱۲ ساعت به‌مدت ۱۰ روز است.
• کودکان (۶ ماه تا ۱۷ سال): دُز پیشنهادی روزانه ۱۵ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. این دارو باید به دو دُز تقسیم شود و هر ۱۲ ساعت به‌مدت ۱۰ روز به کودک داده شود. حداکثر دُز مجاز برای کودکان ۵۰۰ میلی‌گرم است.
• نوزادان (زیر ۶ ماه): مصرف و دز دارو باید توسط پزشک تعیین شود.

فراموش‌کردن دُز مصرفی

به‌محض به خاطرآوردن، دُز فراموش‌شده را مصرف کنید. اگر به زمان دُز بعدی نزدیک هستید، از دُز فراموش‌شده صرف‌نظر کنید. از مصرف دوبرابری دارو خودداری کنید.

عوارض جانبی کلاریترومایسین

ممکن است کلاریترومایسین عوارض مختلفی داشته باشد، از جمله:

• اسهال؛
• حالت تهوع؛
• استفراغ؛
• سردرد؛
• تغییر در مزه و طعم ناخوشایند در دهان.

اگر هرکدام از این علائم طول کشید یا بدتر شد، به پزشک یا داروساز مراجعه کنید.

مصرف کلاریترومایسین برای مدت طولانی یا دوره‌های تکراری می‌تواند موجب برفک دهان یا عفونت مخمری جدید شود. اگر متوجه علائمی مثل لکه‌های سفید درون دهان، تغییر ترشحات واژن یا علائم جدید دیگر شدید، به پزشک مراجعه کنید.

دارو

ویزیت آنلاین

از متخصصان این حوزه بپرسید

دریافت ویزیت آنلاین

عوارض جانبی جدی کلاریترومایسین

به یاد داشته‌ باشید، پزشک با درنظرگرفتن فواید و عوارض دارو، آن را برای شما تجویز می‌کند. بسیاری از افراد عوارض جانبی جدی ندارند. با این حال ممکن است کلاریترومایسین عوارض جدی داشته باشد، از جمله:

• حالت تهوع یا استفراغی که متوقف نمی‌شود؛
• از دست‌دادن شنوایی؛
• تغییر خلق‌و‌خو؛
• ضعف عضلانی؛
• مشکلات چشمی (مثل افتادن پلک‌ها یا تاری دید)؛
• مشکل تکلم؛
• درد شدید معده یا شکم؛
• ادرار تیره؛
• کاهش اشتها؛
• خستگی؛
• مدفوع به رنگ خاک رس؛
• زردی چشم‌ها یا پوست؛
• کم یا قطع‌شدن ادرار؛
• ورم پاها یا زانوها؛
• تنگی نفس.

عوارض بسیار جدی کلاریترومایسین

اگر هرگونه علائم عوارض بسیار جدی کلاریترومایسین را داشتید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

• سرگیجه شدید؛
• غش؛
• ضربان قلب سریع یا نامنظم.

واکنش حساسیتی خیلی جدی به کلاریترومایسین نادر است. با این حال، اگر متوجه علائم واکنش حساسیتی جدید به کلاریترومایسین شدید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

• تبی که برطرف نمی‌شود؛
• ورم گره‌های لنفاوی یا بدترشدن آن؛
• جوش؛
• خارش یا ورم (به‌خصوص در صورت، زبان یا گلو)؛
• سرگیجه شدید؛
• مشکل تنفس.

ممکن است کلاریترومایسین واکنش پوستی شدید ایجاد کند که باید سریع به اورژانس مراجعه کنید. در این شرایط، چنین علائمی را در نظر داشته باشید:

• تب؛
• گلودرد؛
• سوزش چشم‌ها؛
• درد پوستی؛
• جوش پوستی قرمز یا بنفش که منتشر می‌شود و موجب تاول یا پوسته‌پوسته‌شدن می‌شود.

عوارض جانبی کمتر شایع کلاریترومایسین

بعضی از عوارض کلاریترومایسین چندان شایع نیست، ازجمله:

• لرز؛
• سرفه؛
• تب؛
• گرفتگی صدا؛
• درد پایین کمر یا پهلو؛
• ادرار دردناک یا سختی در ادرار.

عوارض جانبی نادر کلاریترومایسین

بعضی از عوارض کلاریترومایسین نادر است، از جمله:

• تب همراه یا بدون لرز؛
• خون‌ریزی یا کبودی غیرمعمول.

همچنین، در موارد نادر ممکن است کلاریترومایسین موجب مشکلات روده‌ای شود که با نوعی باکتری به نام دیفیسیل ایجاد می‌شود. این بیماری در طول درمان یا هفته‌ها و ماه‌ها بعد از توقف درمان اتفاق می‌افتد. اگر علائم بیماری را داشتید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

• اسهالی که متوقف نمی‌شود؛
• درد یا گرفتگی شکم یا معده؛
• خون یا مخاط در مدفوع.

اگر علائم مربوط به باکتری دیفیسیل را داشتید، از داروی ضداسهال یا مسکن‌های حاوی مخدر استفاده نکنید. این داروها می‌توانند علائم بیماری را بدتر کنند.

این موارد فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی نیستند. اگر متوجه علائمی شدید که در این فهرست نیست، حتما به پزشک مراجعه کنید.

علائم اوردُز کلاریترومایسین

اگر فردی علائم جدی کلاریترومایسین یا غش یا مشکلات تنفسی داشت، بلافاصله با اورژانس (۱۱۵) تماس بگیرید. اوردُز با کلاریترومایسین می‌تواند علائم مختلفی داشته باشد، از جمله:

• درد؛
• حالت تهوع؛
• استفراغ؛
• اسهال.

موارد احتیاط و منع مصرف کلاریترومایسین

اگر به کلاریترومایسین یا سایر داروهای ماکرولید مثل اریترومایسین و آزیترومایسین حساسیت دارید یا اگر حساسیت‌های دیگری دارید، حتما قبل از مصرف کلاریترومایسین به پزشک عمومی یا داروساز اطلاع دهید. این داروها ممکن است حاوی مواد غیرفعالی باشند که موجب واکنش آلرژیک یا سایر واکنش‌ها می‌شود.

قبل از مصرف کلاریترومایسین در مورد سابقه بیماری‌هایتان با پزشک صحبت کنید، از جمله:

بیماری‌های کبدی مثل مشکلات کبدی که در گذشته با مصرف کلاریترومایسین ایجاد شده است؛

• بیماری کلیه.
• کاهش عملکرد کلیه.
• بیماری قلبی مثل بیماری شریان کرونر یا حمله قلبی. ممکن است ۱ تا ۱۰ سال بعد از مصرف دارو در معرض مرگ بی‌دلیل باشید. هنوز علت این موضوع مشخص نیست.
• نوع خاصی از بیماری عضلانی مثل میاستنی گراویس.
• دیابت.
• عدم تعادل الکترولیت مثل میزان پایین پتاسیم یا منیزیم در خون.
• زردی کلستاتیک.
• برادی‌کاردی یا ضربان آهسته قلب.

هشدار

• آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند موجب اسهال شوند که علامت یک عفونت جدید است. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، به پزشک مراجعه کنید.
• میزان پایین پتاسیم و منیزیم خون ممکن است خطر نوع خاصی از بیماری قلبی به نام سندرم QT طولانی را افزایش دهد. اگر از داروهای خاص مثل داروهای مدر یا قرص آب استفاده کنید یا شرایطی مثل تعریق، اسهال یا استفراغ شدید دارید، ممکن است خطر این موضوع افزایش پیدا کند. برای اطمینان از مصرف کلاریترومایسین با پزشک صحبت کنید.
• ممکن است کلاریترومایسین موجب اسهال شود که در بعضی موارد شدید است. این اسهال ممکن است دو ماه بعد از توقف مصرف دارو اتفاق بیفتد. برای درمان اسهال از هیچ دارویی استفاده نکنید و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. مصرف داروهای اسهال می‌تواند اسهال را بدتر یا طولانی‌تر کند. اگر در این مورد سؤالی دارید، به پزشک مراجعه کنید.
• ممکن است کلاریترومایسین موجب گیجی شود. در زمان مصرف دارو از انجام کارهایی مثل رانندگی که به هوشیاری نیاز دارند خودداری کنید.
• ممکن است کلاریترومایسین مانع عملکرد درست واکسن باکتریایی زنده مثل واکسن تیفوئید شود. قبل از انجام  واکسیناسیون به پزشک بگویید که از کلاریترومایسین استفاده میکنید.
• قبل از انجام جراحی فهرست تمام داروهای مصرفی تجویزی، بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی را به پزشک یا دندان‌پزشک بدهید.
• ممکن است افراد مسن به عوارض جانبی کلاریترومایسین، به‌خصوص کاهش شنوایی یا طولانی‌شدن QT حساس‌تر باشند.
• انجام آزمایش خون و آزمایش ادرار برای جلوگیری از عوارض ناخواسته نیاز است.

کلاریترومایسین و مشکلات قلبی

ممکن است کلاریترومایسین موجب سندرم QT طولانی شود که در ریتم قلب اثر می‌گذارد. سندرم QT طولانی در موارد نادر (به‌ندرت کشنده) موجب ضربان قلب سریع یا نامنظم یا سایر مشکلات جدی مثل سرگیجه شدید یا غش می‌شود که رسیدگی فوری نیاز دارد.

خطر سندرم QT طولانی زمانی بیشتر می‌شود که بیماری خاصی دارید یا داروی خاصی استفاده می‌کنید که آن دارو هم موجب این سندرم می‌شود. بنابراین، قبل از مصرف کلاریترومایسین، در مورد تمام داروهای مصرفی‌تان با پزشک صحبت کنید و اگر بیماری خاصی دارید، به پزشک اطلاع دهید، از جمله:

• مشکلات قلبی خاص (مثل نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، سندرم QT طولانی در نوار قلب)؛
• سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (سندرم QT طولانی در نوار قلب، مرگ قلبی ناگهانی).

کلاریترومایسین در بارداری و شیردهی

ممکن است کلاریترومایسین به جنین آسیب بزند. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که کلاریترومایسین می‌تواند موجب نقایص هنگام تولد شود. با این حال مشخص نیست که در چقدر در جنین انسان اثر دارد. در دوران بارداری، کلاریترومایسین باید فقط در صورت نیاز مصرف شود. در زمان مصرف کلاریترومایسین از قرص کنترل بارداری استفاده کنید. در مورد خطرات و فواید مصرف دارو در این دوران با پزشک صحبت کنید. 
از طرف دیگر، کلاریترومایسین وارد شیرمادر می‌شود و برای نوزاد شیرخوار عوارض جانبی داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک صحبت کنید. همچنین، مصرف کلاریترومایسین برای کودکان زیر ۶ ماه تأیید نشده است.

تداخلات دارویی کلاریترومایسین

بدون نظر پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید. بعضی داروها ممکن است با هم تداخل داشته باشند. تداخلات دارویی ممکن است نحوه عمل دارو را تغییر دهند یا خطر عوارض جانبی آن را بیشتر کنند. مواردی که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم فهرست کاملی از تداخلات دارویی نیستند. فهرستی از تمام داروهای مصرفی‌تان تهیه کنید و در اختیار پزشک قرار دهید. بدون نظر پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید و دُز هیچ دارویی را تغییر ندهید.

مصرف بعضی از داروها با کلاریترومایسین می‌تواند عوارض جانبی دارو را بیشتر کند، از جمله:

• بنزودیازپین‌ها: مصرف این داروها مثل میدازولام با کلاریترومایسین ممکن است احساس خواب‌آلودگی را بیشتر کند.
• انسولین و داروهای خوراکی خاص دیابت: مصرف انسولین و بعضی از داروهای خاص دیابت مثل ناتگلیدین، پیوگلیتازون و رپاگلیناید با کلاریترومایسین می‌تواند قند خون شما را کاهش دهد. اگر از این داروها به‌صورت همزمان استفاده می‌کنید، باید قند خونتان را بررسی کنید.
• وارفارین: مصرف همزمان وارفارین با کلاریترومایسین ممکن است خون‌ریزی شما را بیشتر کند. در صورت مصرف همزمان این داروها باید تحت نظر پزشک باشید.
• استاتین‌های خاص (داروهای درمان کلسترول): مصرف همزمان کلاریترومایسین با استاتین‌های خاص مثل آتورواستاتین ممکن است مشکلات عضلانی ایجاد کند. اگر نیاز باشد این داروها همزمان مصرف شوند، شاید پزشک دُز استاتین را تغییر دهد.
• مسدودکننده‌های کانال کلسیم: مصرف مسدودکننده‌های کانال کلسیم مثل وراپامیل، آملودیپین، دیلتیازم و نیفدیپین همراه با کلاریترومایسین ممکن است موجب افت فشار خون و مشکلات کلیه شود.
• تئوفیلین: اگر این دارو با کلاریترومایسین مصرف شود، ممکن است پزشک میزان تئوفیلین خون شما را بررسی کند.
• کارمازپین: ممکن است پزشک در طول درمان با کلاریترومایسین میزان کارمازپین خون شما را بررسی کند.
• کوئتیاپین (کوتیاپین): مصرف کوتیاپین با کلاریترومایسین ممکن است موجب خواب‌آلودگی، فشار خون پایین هنگام ایستادن، گیجی و مشکلات ضربان قلب شود. در صورت مصرف همزمان این داروها باید تحت نظر پزشک باشید.

مصرف همزمان کلاریترومایسین با داروهای خاص می‌تواند مشکلات قلبی ایجاد کند، از جمله:

• آنتی‌بیوتیک‌ها؛
• داروهای ضدقارچ مثل ایتراکونازول، کتوکونازول و وریکونازول؛
• داروهای ضدافسردگی؛
• داروی ضدمالاریا؛
• داروی استنشاقی آسم؛
• داروی ضد روان‌پریشی؛
• داروی سرطان؛
• داروی خاص اچ.آی.وی (HIV) یا ایدز مثل آتازاناویر، لوپیناویر، نلفیناویر و ریتوناویر؛
• داروی قلبی یا فشار خون؛
• داروی جلوگیری از استفراغ.

مصرف بسیاری از داروها در کنار کلاریترومایسین می‌تواند در ضربان قلب اثر بگذارد، از جمله:

• آمیودارون؛
• دیزوپرامید؛
• دوفتیلید؛
• پاکریتینیب؛
• پیموزاید؛
• پروکاینامید؛
• کینیدین؛
• سوتالول.

بعضی داروها می‌توانند کلاریترومایسین را از بدن پاک کنند که ممکن است در نحوه عمل دارو اثر بگذارند، از جمله:

• افاویرنز؛
• نویراپین؛
• پوساکونازول؛
• ریفامپیسین.

کلاریترومایسین می‌تواند حذف سایر داروها از بدن را آهسته کند که در نحوه اثر آنها اثر می‌گذارد، از جمله:

• کلشی‌سین؛
• دیگوکسین؛
• ارگوتامین یا دی‌هیدروارگوتامین (داروهایی که برای درمان اختلال نعوظ یا خون‌ریزی ریوی استفاده می‌شوند)؛
• فلیبانسرین؛
• بعضی از داروهای استاتین مثل لوواستاتین، سیمواستاتین؛
• تامسولوسین؛
• تولواپتان.

داروهای خاص نباید همراه با انواع خاصی از غذاها و نوشیدنی‌ها استفاده شوند. در زمان مصرف کلاریترومایسین از مصرف الکل و تنباکو خودداری کنید.

داروی جایگزین کلاریترومایسین

آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید مثل آزیترومایسین و اریترومایسین شبیه کلاریترومایسین عمل می‌کنند و می‌توانند به‌عنوان داروی جایگزین استفاده شوند، با این تفاوت که کلاریترومایسین معمولا دو بار در روز استفاده می‌شود، اما آزیترومایسین یک بار در روز و اریترومایسین تا ۴ بار در روز استفاده می‌شود.

شرایط نگهداری دارو کلاریترومایسین

برای نگهداری کلاریترومایسین چند نکته را رعایت کنید،  از جمله:

• دارو را در دمای اتاق دور از نور، حرارت و رطوبت نگه دارید. همچنین از یخ‌زدن دارو جلوگیری کنید.
• در دمای ۱۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود.
• شربت کلاریترومایسین را در یخچال نگذارید. اگر دارو طی ۱۴ روز مصرف نشد، باقی شربت را دور بریزید.
• دارو را برای مدت طولانی‌تر از دوره مصرف نگه ندارید.
• دارو را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
• در مورد شیوه دفع دارو با پزشک یا داروساز صحبت کنید.
• اگر برای پروازهای خارجی کلاریترومایسین را با خود می‌برید، حتما نسخه اصلی پزشک را همراه داشته باشید.
• اشعه ایکس به داروی شما آسیب نمی‌زند.
• دارو را درون ماشین، هوای خیلی گرم یا خیلی سرد قرار ندهید.
• دارو را در سرویس بهداشتی نگذارید.
• دارو را در فاضلاب نریزید. اگر تاریخ مصرف دارو گذشته یا دوره درمان آن به پایان رسیده است، در مورد شیوه دفع آن با داروساز صحبت کنید.

اسامی تجاری کلاریترومایسین

کلاریترومایسین با اسامی عمومی بیاکسین (Biaxin) و بیاکسین ایکس.ال (XL) به فروش می‌رسد.

این دارو در اسامی و با دُزهای مختلف در ایران عرضه می‌شود، از جمله:

• قرص کلاسید ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاسید ۲۵۰ میلی‌گرم؛
• سوسپانسیون کلاسید ۱۲۵ میلی‌گرم/ ۵ میلی‌لیتر؛
• قرص فورمیلید ۵۰۰میلی‌گرم؛
• قرص فورمیلید ۲۵۰ میلی‌گرم؛
• سوسپانسیون کلاریترومایسین ساندوز ۱۲۵میلی‌گرم/ ۵ میلی‌لیتر؛
• سوسپانسیون کلارکسیر ۱۲۵میلی‌گرم/۵ میلی‌لیتر؛
• قرص کلاریسین ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریسین ۲۵۰ میلی‌گرم؛
• سوسپانسیون کلاریسین ۱۲۵میلی‌گرم/ ۵میلی‌لیتر؛
• قرص کلاریترومایسین تی.دی ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین خوارزمی ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین درسادارو ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین درسادارو ۲۵۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین روزدارو ۲۵۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین روزدارو ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین فارابی ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین فارابی ۲۵۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین لقمان ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• قرص کلاریترومایسین کیمیدارو ۵۰۰ میلی‌گرم؛
• سوسپانسیون کلاریترومایسین کیمیدارو ۱۲۵ میلی‌گرم/ ۵ میلی لیتر؛
• قرص کلاریترومایسین کیمیدارو ۲۵۰ میلی‌گرم.