علت، علائم و درمان یائسگی زودرس: وقتی زمان، زودتر از موعد، متوقف می‌شود!

یائسگی زودرس به‌معنای پایان دوره‌های قاعدگی در زنان، چندسال زودتر از زمان طبیعی آن است. این شرایط معمولا با علائم و عوارض ناخوشایندی همراه است و تقریبا به‌معنای خداحافظی با فرزندآوری است. به همین دلیل، بسیاری از زنان تلاش می‌کنند هرطور شده از آن پیشگیری کنند یا قاعدگی را برگردانند. در این مقاله درباره علل، علائم و درمان یائسگی زودرس صحبت می‌کنیم.

یائسگی زودرس چیست و چرا مهم است؟

یائسگی (Menopause) شرایطی است که در آن دوره‌های قاعدگی زن به پایان می‌رسد. زنان درصورتی می‌توانند بگویند یائسه شده‌اند که ۱۲ ماه متوالی پریود نشوند. این شرایط معمولا به‌طور طبیعی در حدود ۵۱سالگی اتفاق می‌افتد. اگر یائسگی زودتر از ۴۲سالگی اتفاق بیفتد، آن را یائسگی زودرس می‌نامند. علائم این شرایط مشابه یائسگی طبیعی است و علل آن اغلب ناشناخته است.

بسیاری از زنانی که دچار یائسگی زودرس می‌شوند علاوه بر گرگرفتگی و تعریق شبانه، باید با نگرانی‌های جسمی و روحی بیشتری کنار بیایند. به‌عنوان مثال، چون یائسگی نشان‌دهنده پایان سال‌های باروری زنان است، زنی که آرزوی بارداری داشته است، احتمالاً دچار رنج می‌شود.

سن یائسگی زودرس چه زمانی است؟

یائسگی فرایند نیست بلکه در زمان مشخصی اتفاق می‌افتد. به‌طور مشخص، محدوده سنی طبیعی شروع یائسگی بین ۴۶ تا ۵۵ سال است. حال، اگر قبل از ۴۲سالگی رخ دهد، یائسگی زودرس (Early Menopause) نامیده می‌شود و تقریباً ۵ درصد از زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال، اگر یائسگی قبل از ۴۰سالگی اتفاق بیفتد، به آن یائسگی پیش از موعد یا نابه‌هنگام (Premature Menopause) می‌گویند و تقریباً ۱ درصد از زنان زیر ۴۰ سال و یک‌دهم درصد از زنان زیر ۳۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یائسگی‌های پیش از ۳۰سالگی تقریبا نادر هستند.

تفاوت بین این دو حالت در زمان وقوعشان است. بسیاری از دلایل این دو حالت یکسان‌اند؛ بنابراین در ادامه، هر دو حالت را یائسگی زودرس می‌نامیم.

چه عواملی باعث یائسگی زودرس می‌شود؟

عوامل متعددی ممکن است باعث یائسگی زودرس شوند اما گاهی نمی‌توان علت دقیق آن را پیدا کرد. برخی از این علل عبارت‌اند از:

۱. مشکلات کروموزومی

برخی از مشکلات مربوط به کروموزوم‌ها ممکن است سبب یائسگی زودرس شود. به‌عنوان مثال، سندرم ترنر (Turner syndrome) که کودکان مبتلا به آن از بدو تولد دارای یک کروموزوم ناقص هستند، در بزرگ‌سالی احتمال دارد به یائسگی زودرس مبتلا شوند. تخمدان‌های زنان مبتلا به سندرم ترنر عملکرد طبیعی ندارند. در نوع دیگری از سندرم ترنر تخمدان‌ها اصلا کار نمی‌کنند. در نتیجه، برای پریودشدن و سایر ویژگی‌های جنسی اغلب از همان دوران نوجوانی باید با هورمون‌درمانی جایگزین آن‌ها را برگرداند.

۲. بیماری خودایمنی

برخی از بیماری‌های خودایمنی مانند التهاب تیروئید یا آرتریت روماتوئید می‌توانند علت یائسگی زودرس باشند. در بیماری‌های خودایمنی، سیستم ایمنی بخشی از بدن را با مهاجم اشتباه گرفته و به آن حمله می‌کند. التهاب ناشی از برخی از این بیماری‌ها می‌تواند بر تخمدان‌ها تأثیر بگذارد و طبیعتا وقتی تخمدان‌ها از کار می‌افتند، یائسگی اتفاق می‌افتد.

۳. صرع

افراد مبتلا به صرع بیشتر احتمال دارد به نارسایی زودهنگام تخمدان مبتلا شوند که خود یکی از عوامل یائسگی است.

۴. شاخص توده بدن

شاخص توده بدن (BMI) کمتر از حد نرمال می‌تواند باعث یائسگی زودرس شود زیرا استروژن در بافت چربی ذخیره می‌شود. زنانی که بیش از حد لاغر هستند، ذخایر استروژن کمتری دارند.

۵. سبک زندگی

سبک زندگی فرد می‌تواند علت یائسگی زودرس باشد. برای مثال، سیگار بر سطح استروژن اثر می‌گذارد. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که زنان سیگاری ممکن است ۱ تا ۲ سال زودتر از زنانی که سیگار نمی‌کشند یائسگی را آغاز کنند. یک‌سری از تحقیقات هم دریافته‌اند که رژیم گیاه‌خواری، ورزش‌نکردن و بیش‌ازحد قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند باعث یائسگی زودرس شود.

۶. روش‌های درمانی برخی از بیماری‌های خاص

درمان سرطان یا بیماری‌های مشابه به روش شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی لگن، ممکن است به تخمدان‌ها آسیب برساند و باعث نارسایی آن‌ها شود.

جراحی‌هایی که برای برداشتن تخمدان انجام می‌شوند، چه خوش‌خیم باشند چه بدخیم، درصورت برداشتن هر دو تخمدان یائسگی زودرس اتفاق می‌افتد.

برداشتن رحم با عمل هیسترکتومی هم یکی از علل یائسگی است زیرا بدون رحم دیگر خون‌ریزی قاعدگی اتفاق نمی‌افتد. البته این موضوع به تخمدان‌ها ارتباط ندارد و آن‌ها همچنان به تولید هورمون ادامه می‌دهند (در هیسترکتومی لزوما تخمدان‌ها خارج نمی‌شوند).

۷. ژنتیک

اگر هیچ دلیل واضحی برای یائسگی زودرس وجود نداشته باشد، احتمالا علت آن ژنتیکی است. دانستن اینکه چه زمانی مادر، مادربزرگ و زنان خانواده شما یائسه شده‌اند می‌تواند بینش خوبی به شما درباره زمان احتمالی یائسگی خودتان بدهد. اگر آنها یائسگی زودرس داشته‌اند، ممکن است برای شما هم زودتر شروع شود. البته اگر از آنها این ویژگی را به ارث ببرید؛ زیرا قرار نیست اگر آنها زود یائسه شده‌اند، برای شما هم اتفاق بیفتد.

۸. علل نادر یائسگی زودرس

برخی داروها، بیماری‌های مزمن، تومورهای هیپوفیز و هیپوتالاموس، اختلالات روانی و یک‌سری علل نامشخص می‌توانند از جمله علل نادر یائسگی زودرس باشند.

علائم یائسگی زودرس چیست؟

حال می‌رسیم به این پرسش مهم که علائم یائسگی زودرس در زنان چیست و آیا در همه زنان مشترک است یا خیر. علائم یائسگی زودرس بسته به علل ایجادکننده آن می‌تواند متفاوت باشد. برخی از زنان ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. بااین‌حال، رایج‌ترین علائم آن همان علائم یائسگی طبیعی است که عبارت‌اند از:

• خون‌‌ریزی خیلی شدید یا خیلی سبک؛
• دوره‌های نامنظم قاعدگی؛
• دوره‌های بسیار طولانی‌تر یا کوتاه‌تر از چرخه عادی قاعدگی؛
• آمنوره یا قطع قاعدگی؛
• لکه‌بینی؛
• گرگرفتگی؛
• تعریق شبانه؛
• نوسانات خلقی؛
• تغییر در احساسات یا کاهش میل جنسی؛
• خشکی واژن (آتروفی واژن)؛
• اختلالات خواب؛
• افزایش وزن؛
• درد واژن حین مقاربت؛
• ازدست‌دادن کنترل مثانه.

اگر یائسگی زودرس ناشی از سندرم ترنر باشد، ممکن است با علائمی نظیر تغییر در شناخت و حافظه یا ناهنجاری‌های فیزیکی همراه باشد. درصورتی‌که ناشی از فرایند خودایمنی مانند تیروئیدیت (التهاب تیروئید ازجمله تیروئیدیت هاشیموتو)، پیسی (ویتیلیگو)، میاستنی گراویس (Myasthenia Gravis) و آدیسون (نارسایی آدرنال) باشد، ممکن است علائم مربوط به اختلالات خودایمنی هم در بیمار مشاهده شود.

یائسگی زودهنگام چطور توسط پزشک تشخیص داده می‌شود؟

معمولا برای تشخیص یائسگی نیازی به آزمایش نیست زیرا علائم مشخصی دارد که بیشتر زنان متوجه آن می‌شوند؛ اما در یائسگی زودرس اغلب بیمار جوان‌تر از آن است که مطمئن باشد یائسه شده است.

پزشک زمانی به یائسگی زودرس مشکوک می‌شود که مراجعه‌کننده کمتر از ۴۰ سال دارد، علائم یائسگی در او مشاهده می‌شود، نمی‌تواند باردار شود، پریودش قطع شده است یا هر ماه پریود نمی‌شود.

پزشک برای تشخیص اینکه آیا علائمی که دارید به‌خاطر یائسگی زودرس است یا بیماری دیگری، برای شما آزمایش یائسگی زودرس تجویز می‌کند. برخی از این آزمایش‌ها عبارت‌اند از:

۱. آزمایش بارداری

اولین احتمال برای پریود نشدن یک خانم، بارداری است. برای اطمینان از اینکه قطع پریود به‌دلیل بارداری نیست، ابتدا تست بارداری باید انجام شود. البته بسته به تصمیم پزشک، ممکن است این احتمال را برای دختران مجرد در نظر نگیرد و به آزمایش‌های دیگر اکتفا کند.

۲. آزمایش هورمونی

به‌گفته انجمن یائسگی آمریکا (NAMS) به‌دلیل نوسانات هورمون‌ها در زنان به‌ویژه در دوره یائسگی، نمی‌توان صرفا با اندازه‌گیری سطح هورمون‌ها به نتایج قطعی رسید. بااین‌حال، این آزمایش‌ها می‌توانند کمک‌کننده باشند. به همین دلیل، پزشک یک آزمایش خون برایتان تجویز می‌کند تا سطح هورمون‌های خاصی را ارزیابی کند:

• هورمون آنتی مولرین: پزشک با انجام تست AMH سطح این هورمون را اندازه‌گیری می‌کند تا ببیند که آیا به آخرین چرخه قاعدگی خود رسیده‌اید یا خیر. این هورمون در تخمدان‌ها تولید می‌شود و بررسی آن به ارزیابی عملکرد تخمدان‌ها کمک می‌کند.
• استروژن: هنگام یائسگی سطح استروژن (استرادیول) کاهش می‌یابد. بنابراین با آزمایش خون می‌توان دریافت که آیا سطح این هورمون به عددی کمتر از ۳۲ رسیده است یا خیر. اگر بله، معمولا نشان‌دهنده یائسگی است.
• هورمون محرک فولیکول: هورمون FSH تخمدان‌ها را برای تولید استروژن و پروژسترون تحریک می‌کند. وقتی سطح استروژن پایین می‌آید، سطح هورمون FSH افزایش می‌یابد. اگر در آزمایش خون میزان FSH بالاتر از ۴۰ mIU/mL باشد (در برخی منابع بالاتر از ۳۰ است)، احتمالا به یائسگی رسیده‌اید. البته این هورمون به‌تنهایی تأییدکننده چیزی نیست.
• هورمون محرک تیروئید: پزشک ممکن است سطح TSH را هم برای تأیید تشخیص یائسگی بررسی کند. افرادی که تیروئید کم‌کار دارند، سطح TSH آنها بالاست. ازآنجاکه علائم آن به یائسگی شباهت دارد، پزشک این هورمون را بررسی می‌کند.

۳. آزمایش پوکی استخوان

یکی از عوارض کمبود استروژن ناشی از یائسگی زودرس، پوکی استخوان است. به همین دلیل، پزشک برای سنجش تراکم استخوان، تست می‌نویسد.

۴. آزمایش ژنتیک

اگر هیچ‌یک از علل شناخته‌شده در آزمایش‌ها مشخص نشود، فرد دارای ناتوانی شناختی، لرزش یا ازدست‌دادن تعادل (آتاکسی) باشد یا پس از بررسی سابقه خانوادگی مشخص شود که یکی از بستگان نزدیک او یائسگی زودرس داشته‌اند یا خودش کمتر از ۳۵ سال داشته باشد، ممکن است پزشک آزمایش ژنتیک و تجزیه‌وتحلیل کروموزوم را پیشنهاد کند.

تفاوت بین یائسگی زودرس و نارسایی زودرس تخمدان چیست؟

یائسگی زودرس با نارسایی زودرس تخمدان (Primary Ovarian Insufficiency یا POI) تفاوت دارد؛ بااین‌حال، در بسیاری از مواقع این دو اصطلاح را به‌جای یکدیگر به کار می‌برند. POI وضعیتی است که در آن قاعدگی به‌صورت ناگهانی و خودبه‌خود متوقف می‌شود. برخلاف یائسگی، در زنان مبتلا به POI احتمال بازگشت قاعدگی وجود دارد. این افراد احتمال دارد هنوز امکان تخمک‌گذاری، قاعدگی یا باردارشدن را داشته باشند؛ درحالی‌که در یائسگی، خواه زودرس باشد یا طبیعی، امکان تخمک‌گذاری مجدد یا قاعدگی وجود ندارد و زن توانایی باردارشدن را از دست می‌دهد. بنابراین، درمان قطعی یائسگی زودرس و بارداری امکان‌پذیر نیست مگر با شیوه لقاح آزمایشگاهی.

راه‌های درمان یائسگی زودرس چیست؟

هیچ درمانی برای برگرداندن یائسگی زودرس یا جلوگیری از آن وجود ندارد. بااین‌حال، برخی گزینه‌های درمانی برای مدیریت یا تسکین علائم یائسگی یا علائم بیماری‌های مرتبط با آن پیشنهاد می‌شوند تا بتوانید با تغییرات ایجادشده در بدن یا سبک زندگی‌تان کنار بیایید. درمان یائسگی زودرس متفاوت است و به این بستگی دارد که چرا یائسگی زودتر از حد طبیعی شروع شده است.

برخی از این گزینه‌های درمانی عبارت‌اند از:

۱. هورمون‌درمانی

هورمون‌درمانی یا درمان جایگزینی هورمونی (HRT) روشی است که در آن برخی از هورمون‌های ازدست‌رفته بدن را جایگزین می‌کنند. این هورمون‌ها شامل استروژن و پروژستین (شکل مصنوعی هورمون زنانه پروژسترون) یا خود پروژسترون هستند. استروژن‌درمانی به جلوگیری از سایر عوارض یائسگی (مانند خشکی واژن و نوسانات خلقی) کمک می‌کند. ازآنجاکه مصرف استروژن به‌تنهایی خطر ابتلا به سرطان پوشش داخلی رحم (سرطان آندومتر) را افزایش می‌دهد، زنان باید به‌همراه استروژن پروژسترون را هم مصرف کنند.

سایر روش‌های هورمون‌درمانی عبارت‌اند از:

• قرص‌های ضدبارداری خوراکی یا چسب حاوی استروژن و پروژستین؛
• اسپری ترانس‌درمال؛
• درمان‌های موضعی هورمونی برای استفاده واژینال که به کنترل علائمی مانند گرگرفتگی و خشکی واژن کمک می‌کنند.

این روش‌ها در کاهش علائم و عوارض جانبی یائسگی زودرس مؤثر هستند و خطر ابتلا به بیماری‌های ناشی از آن را کاهش می‌دهند. پزشکان معمولا HRT را تا زمانی که بیمار به ۵۱سالگی برسد ادامه خواهند داد و بعد از آن بسته به شرایط او تصمیم می‌گیرند که آیا درمان را قطع کنند یا نه.

موارد احتیاطی درباره هورمون‌درمانی

درمان جایگزین هورمونی یا HRT یا محصولات هورمونی واژینال با خطر ابتلا به بیماری قلبی، سکته و سرطان پستان همراه هستند. به همین دلیل، این درمان‌ها برای افرادی که قبلا سرطان سینه داشته‌اند توصیه نمی‌شود. همچنین برای کاهش خطرات آن اغلب محصولات هورمونی را در دُزهای پایین تجویز می‌کنند. بنابراین، خودسرانه و به توصیه دیگران از داروهای هورمونی با هدف درمان یائسگی استفاده نکنید.

۲. قرص‌های ضدبارداری

مصرف قرص‌های ضدبارداری نوعی هورمون‌درمانی است و گاهی برای کمک به تسکین علائم یائسگی استفاده می‌شود.

۳. داروهای ضدافسردگی

مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) و داروهای مشابه در کنترل گرگرفتگی در ۶۰درصد از زنان موفق نشان داده‌اند.

۴. استفاده از محصولات روان‌کننده غیرهورمونی واژن

ژل‌ها، کرم‌ها و روان‌کننده‌های غیرهورمونی واژن می‌توانند از علائم خشکی واژن جلوگیری کنند.

۵. درمان یائسگی زودرس با طب سوزنی

مشاهدات بالینی نشان داده‌اند که طب سوزنی می‌تواند احتمالا برای افزایش کارآمدی درمان بالینی نارسایی زودرس تخمدان، کاهش سطح FSH و افزایش سطح استروژن مؤثر باشد. بااین‌حال، طب سوزنی نمی‌تواند یائسگی زودرس را درمان کند. در مطالعات اخیر نشان داده شده است که این روش درمانی برای کاهش گرگرفتگی و بهبود برخی علائم یائسگی زودرس به کار گرفته شده و مؤثر هم بوده است.

۶. استفاده از فناوری‌های کمک‌باروری برای بارداری

در موارد خاص، باروری با استفاده از تخمک‌های اهدایی در زنان حاصل می‌شود. در ادامه، در این باره بیشتر صحبت می‌کنیم.

بعد از تشخیص یائسگی زودرس می‌توان باردار شد؟

در یائسگی زودرس درست مانند یائسگی طبیعی، بدن زن توانایی تخمک‌گذاری را از دست می‌دهد. بااین‌حال، برای افرادی که در سال‌های آخر قبل از قاعدگی نهایی هستند یا به نارسایی زودرس تخمدان مبتلا شده‌اند، هنوز امکان تخمک‌گذاری (آزادشدن تخمک) وجود دارد. اگر به‌فکر بچه‌دارشدن هستید، حتما با پزشک مشورت کنید تا ببینید چه گزینه‌هایی برای کمک به بارداری شما وجود دارد.

روش بارداری برای افراد با یائسگی زودرس

زنانی که ۱۲ماه متوالی پریود نشده‌اند، به‌طور کامل یائسه هستند یعنی دیگر امکان تخمک‌گذاری برای بدن آنها وجود ندارد. بااین‌حال، این زنان هنوز هم می‌توانند پس از یائسگی باردار شوند.

در حال حاضر، دو روش برای بارداری بعد از یائسگی زودرس وجود دارد:

• لقاح آزمایشگاهی (IVF) با تخمک‌های خودتان، البته به‌شرطی که از قبل از یائسگی آنها را فریز کرده باشید؛
• لقاح با تخمک‌های اهدایی زنان دیگر.

در این روش، تخمک‌ها پس از بارور شدن با اسپرم همسرتان در آزمایشگاه، در رحم شما کاشته می‌شوند. احتمال بارداری با این روش در زنان مبتلا به یائسگی زودرس، حدود ۵۰ درصد و بیشتر است. ممکن است در تلاش اول موفق نشوید ولی معمولا احتمال آن در تلاش‌های بعدی افزایش می‌یابد. روش‌های دیگر شامل رحم اجاره‌ای و پذیرفتن کودک به فرزندخواندگی هستند.

عوارض یائسگی زودرس چیست؟

یائسگی زودرس به‌معنای آن است که باید سال‌های زیادی را بدون مزایای هورمون استروژن زندگی کنید. استروژن اثرات مفید زیادی روی سلامت استخوان، قلب و مغز دارد و به همین دلیل، عوارض ناشی از یائسگی بسیار جدی هستند. برخی از این عوارض عبارت‌اند از:

۱. پوکی استخوان

در یائسگی زودرس، کاهش سطح استروژن با سرعت بیشتری اتفاق می‌افتد که به ازدست‌دادن سریع‌تر تراکم توده استخوانی منجر می‌شود. درنتیجه، زنانی که زودتر یائسه می‌شوند بیشتر در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگی‌های ناشی از آن قرار می‌گیرند. این مشکل را می‌توان با استروژن‌درمانی (درصورتی‌که پزشک صلاح بداند)، مصرف مکمل‌های کلسیم، ویتامین D و انجام ورزش‌های مرتبط با حفظ تراکم استخوان تا حدی جبران کرد.

۲. بیماری‌های قلبی عروقی

یائسگی زودرس ممکن است خطر ابتلا به بیماری قلبی را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد. آزمایش‌های معمول کلسترول خون، کنترل دیابت، سبک زندگی سالم و فعالیت بدنی منظم می‌تواند به سلامت قلب شما کمک کند.

۳. بیماری‌های عصبی و مغزی

استروژن اثرات محافظتی روی مغز دارد و به همین دلیل، یائسگی زودرس می‌تواند بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد. بیماری‌هایی نظیر زوال عقل و پارکینسون دو نمونه از عوارض مهم یائسگی هستند. بنابراین، تمرینات و عادات سبک زندگی که به تقویت حافظه کمک می‌کنند، می‌توانند خطر ابتلا به این عوارض را کاهش دهند.

۴. مشکل باروری

زنان مبتلا به یائسگی زودرس با چالش‌های باروری روبه‌رو هستند. روش‌هایی مانند IVF وجود دارند اما هزینه آن‌ها بسیار زیاد است و احتمال موفقیت آنها خیلی زیاد نیست.

۵. اختلال در عملکرد جنسی

برخی از زنان بعد از یائسگی زودرس به اختلال عملکرد جنسی دچار می‌شوند و ممکن است صمیمیت خود با همسرشان را از دست دهند که به ناراحتی‌های روحی و عاطفی می‌انجامد.

۶. افسردگی

بسیاری از زنانی که دچار یائسگی زودرس می‌شوند ممکن است به‌دلیل ترس‌ها و نگرانی‌های مختلف که در بخش بعد بیشتر آنها را بررسی می‌کنیم، دچار مشکلات روحی و افسردگی شوند.

اثرات عاطفی یائسگی زودرس چیست؟

یائسگی زودهنگام به همان اندازه که می‌تواند با خطر ابتلا به بیماری‌های فیزیکی همراه باشد، اثرات احساسی و عاطفی هم برای زن به دنبال دارد. بسیاری از زنان به‌محض اینکه به یائسگی زودرس خود پی می‌برند، ازنظر روحی آسیب می‌بینند. به این فکر می‌کنند که دیگر نمی‌توانند مادر شوند، تصویر بدی از بدن در ذهنشان شکل می‌گیرد، از جنسیت خود بیزار می‌شوند و تصور می‌کنند به پیری زودرس رسیده‌اند. برخی از آنها باید با بیماری زمینه‌ای خود که باعث یائسگی زودهنگام شده است نیز کنار بیایند.

 برخی از ترس‌ها و نگرانی‌های این زنان عبارت‌اند از:

• نگرانی از سرد شدن رابطه با همسر و ازدست‌دادن صمیمیت؛
• نگرانی از اختلال در فعالیت‌های جنسی؛
• ناامیدی از بچه‌دار شدن؛
• درد و ناراحتی مربوط به درمان بیماری‌های دیگر ناشی از یائسگی؛
• ناامیدی از دریافت حمایت از همسر؛
• کاهش عزت‌نفس به‌دلیل تصویر بد از بدن؛
• احساس رنجش یا شرم؛
• احساس ناقص‌بودن یا گناه.

سبک زندگی سالم برای زنان مبتلا به یائسگی زودرس

شاید نتوانید از بروز یائسگی زودرس جلوگیری کنید، اما می‌توانید برای مدیریت علائم آن به خودتان کمک کنید. سبک زندگی سالم برای تقویت جسمانی و روحی زنان یائسه ضروری است.

روش‌های زیر را امتحان کنید:

• الگوهای غذایی سالم: به‌اندازه کافی میوه، سبزیجات و غلات کامل مصرف کنید؛
• کنترل وزن: به وزن سالم خود برسید و آن را حفظ کنید؛
• فعالیت بدنی منظم: ورزش‌هایی برای تقویت قلب، اندام و استخوان‌ها انجام دهید؛
• تقویت حافظه: تمریناتی برای بهبود حافظه و سلامت مغز خود انجام دهید؛
• ترک عادات بد: اگر سیگار می‌کشید، آن را برای کنترل علائم یائسگی ترک کنید؛
• مصرف محصولات طبیعی: شواهد مختلفی درباره استفاده از ویتامین‌ها و مکمل‌های گیاهی به‌جای دارو وجود دارد. با پزشکتان درباره مصرف آنها صحبت کنید.

پیشگیری از یائسگی زودرس امکان‌پذیر است؟

حال سؤال اینجاست که آیا می‌توان خطر یائسگی زودرس را کاهش داد؟ واقعیت این است که بیشتر علل یائسگی زودرس از کنترل شما خارج هستند. تنها عاملی که می‌توانید خودتان آن را کنترل کنید ترک سیگار است. به‌جز آن، همه علل ازجمله درمان بیماری‌ها، ژنتیک و جراحی‌ها غیرقابل‌پیشگیری هستند.

در سال ۲۰۱۶، تعدادی از دانشمندان یونانی درمان جدیدی را معرفی کردند که به بازگرداندن قاعدگی کمک می‌کند. آنها اعلام کردند که توانسته‌اند تخمک‌های گروه کوچکی از زنان را که در دوران پیش از یائسگی بودند، بازیابی کنند. این درمان خبرساز شد ولی اطلاعات اندکی درباره آن در دسترس است و اثربخشی آن ثابت نشده است.

آیا یائسگی زودرس می‌تواند از برخی بیماری‌ها جلوگیری کند؟

نکته جالبی درباره یائسگی زودرس وجود دارد و آن این است که می‌تواند از شما دربرابر برخی از سرطان‌های حساس به استروژن ازجمله سرطان سینه محافظ کند. افرادی که دیر (بعد از ۵۵سالگی) وارد یائسگی می‌شوند در مقایسه‌ با زنانی که زودتر یائسگی را تجربه می‌کنند، بیشتر ممکن است به سرطان سینه مبتلا شوند. دلیلش این است که بافت سینه این افراد مدت طولانی‌تری در معرض استروژن قرار می‌گیرد.

سؤالات متداول