آزمایش MCH چیست؟ | تفسیر، کاربرد و مقادیر نرمال
آزمایش MCH یکی از مهم‌ترین اجزای آزمایش خون CBC است که برای بررسی سلامت گلبول‌های قرمز کاربرد دارد. این شاخص، میانگین مقدار هموگلوبین موجود در هر گلبول قرمز را نشان می‌دهد و می‌تواند در شناسایی انواع کم‌خونی و برخی بیماری‌های زمینه‌ای نقش مهمی ایفا کند. مقادیر غیرطبیعی MCH ممکن است نشانه‌ای از کمبود آهن، فولات یا ویتامین B۱۲، بیماری‌های مزمن یا اختلالات تیروئیدی باشند. در این مقاله از دکترساینا، به‌صورت علمی و ساده توضیح می‌دهیم که آزمایش MCH چیست، چگونه انجام می‌شود، مقادیر نرمال آن چقدر است و تفسیر عدد بالا یا پایین آن چه پیامدهایی برای سلامت دارد.
آزمایش MCH چیست ؟
آزمایش MCH (میانگین هموگلوبین گلبولی) یکی از شاخص‌های اصلی در آزمایش خون CBC است که میانگین مقدار هموگلوبین موجود در یک گلبول قرمز را نشان می‌دهد. هموگلوبین پروتئینی حیاتی در گلبول‌های قرمز است که وظیفه انتقال اکسیژن از ریه‌ها به بافت‌های بدن را بر عهده دارد. با بررسی مقدار MCH می‌توان به کیفیت عملکرد گلبول‌های قرمز پی برد و در تشخیص کم‌خونی و نوع آن کمک گرفت. این آزمایش به‌صورت مستقیم انجام نمی‌شود، بلکه با تقسیم میزان کلی هموگلوبین بر تعداد گلبول‌های قرمز به‌دست می‌آید و به‌صورت پیکوگرم (pg) گزارش می‌شود. پس باید پاسخ سوال mch در آزمایش خون چیست را دریافت کرده باشید.
چرا آزمایش MCH انجام می‌شود و اهمیت دارد؟
آزمایش MCH به‌عنوان یکی از شاخص‌های اصلی در بررسی وضعیت گلبول‌های قرمز، در بسیاری از موارد پزشکی اهمیت دارد. این شاخص با ارائه مقدار میانگین هموگلوبین در هر گلبول قرمز، به پزشک کمک می‌کند تا کیفیت انتقال اکسیژن در بدن را ارزیابی کند. بررسی MCH به‌ویژه زمانی ضروری است که فرد علائم کم‌خونی داشته باشد یا نتایج سایر پارامترهای خونی (مثل MCV یا هموگلوبین کل) غیرعادی باشد. این آزمایش بخشی از آزمایش CBC است و اطلاعات ارزشمندی در کنار دیگر شاخص‌ها ارائه می‌دهد. از دلایل اهمیت و کاربرد آزمایش MCH می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کمک به شناسایی بیماری‌های مزمن مانند التهاب مزمن، بیماری کلیوی یا بیماری‌های مغز استخوان؛
- کمک به تشخیص انواع کم‌خونی (فقر آهن، کمبود ویتامین B۱۲ یا فولات)؛
- بررسی علت علائمی مانند خستگی، ضعف، سرگیجه یا رنگ‌پریدگی؛
- بررسی اختلالات جذب مواد مغذی مانند ویتامین B۱۲ یا فولات؛
- پایش اثربخشی درمان کم‌خونی یا مکمل‌های آهن.
آزمایش MCH به‌دلیل سادگی و دقت، یکی از ابزارهای مهم برای شناسایی مشکلات خونی و تغذیه‌ای در مراحل اولیه به‌شمار می‌رود. بررسی این شاخص به پزشکان کمک می‌کند تا با تشخیص سریع‌تر، درمان مناسب‌تری را برای بهبود عملکرد خون و پیشگیری از پیشرفت بیماری‌ها انتخاب کنند.
علائم پایین و بالا بودن MCH خون
مقادیر غیرطبیعی MCH در آزمایش خون می‌تواند نشانه‌ای از اختلال در ساخت یا عملکرد گلبول‌های قرمز باشد. وقتی MCH پایین است، گلبول‌های قرمز معمولاً کوچک‌تر و کم‌رنگ‌تر از حد طبیعی‌اند و نمی‌توانند به‌درستی اکسیژن را به بافت‌های بدن برسانند. در مقابل، بالا بودن MCH نشان می‌دهد که هر گلبول قرمز بیش از حد طبیعی هموگلوبین دارد، که معمولاً با بزرگ‌شدن اندازه سلول‌ها (ماکروسیتوز) همراه است. هر دو حالت ممکن است با نشانه‌هایی در بدن همراه باشد که آگاهی از آن‌ها می‌تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند.
علائم پایین بودن MCH عبارتند از:
- رنگ‌پریدگی یا پوست زردرنگ؛
- تپش قلب یا تنفس سریع؛
- خستگی مزمن و بی‌حالی؛
- سرگیجه یا سبکی سر؛
- سردی دست و پا؛
- سردردهای مکرر.
علائم بالا بودن MCH عبارتند از:
- گزگز یا بی‌حسی در دست و پا (در صورت کمبود ویتامین B۱۲)؛
- مشکلات گوارشی مانند تهوع یا کاهش اشتها؛
- پوست رنگ‌پریده یا چهره بی‌روح؛
- کاهش تمرکز و «مه مغزی»؛
- تنگی نفس هنگام فعالیت؛
- ضعف و بی‌حالی عمومی؛
- افزایش ضربان قلب.
اگرچه بالا یا پایین بودن MCH به‌تنهایی نمی‌تواند تشخیص قطعی یک بیماری باشد، اما در ترکیب با دیگر شاخص‌های خون می‌تواند تصویر دقیق‌تری از وضعیت سلامت فرد ارائه دهد. آگاهی از این علائم به بیماران کمک می‌کند تا به‌موقع به پزشک مراجعه کرده و روند درمان را سریع‌تر آغاز کنند.
چه کسانی باید از آزمایش MCH استفاده کنند؟
این آزمایش برای بسیاری از افراد با شرایط یا علائم خاص، راهی مؤثر برای تشخیص زودهنگام بیماری‌هایی مانند کم‌خونی یا اختلالات تغذیه‌ای است. حتی اگر فرد علائم مشخصی نداشته باشد، پزشک ممکن است در بررسی‌های روتین یا هنگام بررسی یک بیماری زمینه‌ای، درخواست انجام این تست را بدهد. افرادی که انجام آزمایش MCH برایشان توصیه می‌شود عبارتند از:
- افراد با سابقه بیماری‌های مزمن مانند نارسایی کلیوی یا التهاب‌های طولانی‌مدت؛
- افراد درگیر خونریزی مزمن (قاعدگی شدید، زخم‌های گوارشی و…)؛
- کودکان در حال رشد یا سالمندان در معرض کمبود مواد مغذی؛
- افرادی با رژیم غذایی فاقد آهن، فولات یا ویتامین B۱۲؛
- افراد با علائم خستگی، ضعف یا رنگ‌پریدگی؛
- بیماران مبتلا به کم‌خونی یا مشکوک به آن؛
- زنان باردار یا افراد در شرف باردار.
آزمایش MCH برای گروه‌های مختلفی از افراد ارزش تشخیصی دارد و می‌تواند در شناسایی مشکلات خونی پیش از بروز علائم شدید، بسیار مؤثر باشد. اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان در گروه‌های پرخطر قرار دارید، بررسی این شاخص می‌تواند گامی مهم برای حفظ سلامت عمومی باشد.
نحوه انجام آزمایش MCH چگونه است؟
این آزمایش بسیار ساده و کم‌خطر است و نیاز به آمادگی خاصی ندارد، مگر اینکه پزشک بخواهد هم‌زمان با آن آزمایش‌های دیگری نیز انجام دهد. فرایند نمونه‌گیری معمولاً کمتر از پنج دقیقه زمان می‌برد و در بیشتر مراکز درمانی قابل انجام است. انجام این آزمایش نیاز به ناشتا بودن ندارد.
نتایج و تفسیر آزمایش MCH چگونه است؟
نتیجه آزمایش MCH نشان‌دهندۀ میانگین مقدار هموگلوبین موجود در هر گلبول قرمز خون است و معمولاً در قالب پیکوگرم گزارش می‌شود. این شاخص به‌تنهایی برای تشخیص قطعی یک بیماری کافی نیست، اما زمانی که در کنار سایر فاکتورهای خون مثل MCV، MCHC، RDW و سطح کلی هموگلوبین بررسی می‌شود، می‌تواند به پزشک در شناسایی نوع و علت کم‌خونی یا سایر اختلالات کمک کند. پزشک هنگام تفسیر این آزمایش، نه‌تنها به عدد MCH، بلکه به سابقه پزشکی بیمار، وضعیت تغذیه‌ای، داروهای مصرفی و علائم بالینی نیز توجه می‌کند.
جدول تفسیر نتایج آزمایش MCH
| سطح MCH | مقدار (pg/cell) | تفسیر پزشکی |
| پایین (Low) | کمتر از حد نرمال | ممکن است نشانۀ کم‌خونی فقر آهن، تالاسمی یا بیماری‌های مزمن التهابی باشد. |
| نرمال (Normal) | در محدودۀ طبیعی | عملکرد گلبول‌های قرمز نرمال است. |
| بالا (High) | بیشتر از حد نرمال | می‌تواند ناشی از کمبود ویتامین B۱۲، فولات یا وجود بیماری‌هایی مانند کم‌کاری تیروئید باشد. |
اگر عدد MCH شما خارج از محدوده نرمال باشد، پزشک برای تشخیص علت دقیق آزمایش‌های تکمیلی تجویز می‌کند. برای MCH پایین، آزمایش‌های آهن، فریتین، ظرفیت کل اتصال آهن (TIBC) و الکتروفورز هموگلوبین درخواست می‌شود. در مقابل، برای MCH بالا، بررسی سطح ویتامین B۱۲، فولات، تست عملکرد تیروئید (TSH) یا حتی آزمایش مغز استخوان لازم است. تشخیص نهایی تنها با بررسی مجموعه‌ای از فاکتورها و سابقۀ بالینی فرد امکان‌پذیر است.
mch در آزمایش خون در کودکان
در کودکان، سطح MCH (میانگین هموگلوبین در هر گلبول قرمز) به‌طور طبیعی کمی با بزرگسالان متفاوت است و به‌صورت مستقیم با سن کودک تغییر می‌کند. نوزادان معمولاً مقدار MCH بالاتری دارند (حدود ۳۲ تا ۳۴ پیکوگرم)، اما با رشد کودک، این مقدار کاهش می‌یابد و به حدود ۲۷ تا ۳۱ پیکوگرم در دوران کودکی می‌رسد. بررسی MCH در کودکان، به‌ویژه در صورت مشاهده علائمی مانند رنگ‌پریدگی، خستگی زودرس یا بی‌اشتهایی، می‌تواند به شناسایی زودهنگام کم‌خونی فقر آهن یا سایر اختلالات خونی کمک کند. تفسیر این شاخص باید حتماً با توجه به سن کودک و سایر پارامترهای CBC انجام شود.
mch در آزمایش خون بارداری
در دوران بارداری، سطح MCH یکی از شاخص‌های مهم در آزمایش CBC است که به بررسی وضعیت هموگلوبین در گلبول‌های قرمز کمک می‌کند. به‌دلیل افزایش حجم پلاسما در بارداری، ممکن است غلظت هموگلوبین کاهش یابد و سطح MCH اندکی پایین‌تر از مقدار نرمال به نظر برسد. این کاهش معمولاً فیزیولوژیک است، اما اگر مقدار MCH به‌طور معناداری پایین باشد، می‌تواند نشان‌دهندۀ کم‌خونی فقر آهن یا نیاز به بررسی بیشتر سطح فولات و ویتامین B۱۲ باشد. پایش منظم MCH در دوران بارداری به شناسایی زودهنگام کم‌خونی و پیشگیری از عوارض احتمالی برای مادر و جنین کمک می‌کند.
محدوده نرمال MCH در آزمایش خون چقدر است؟
شاخص MCH نشان‌دهندۀ میزان هموگلوبین موجود در هر گلبول قرمز بوده و بسته به سن افراد ممکن است تفاوت‌هایی جزئی داشته باشد. برای تفسیر صحیح، باید نتایج MCH را در کنار سایر شاخص‌های گلبولی و شرایط بالینی بیمار بررسی کرد.
جدول محدوده نرمال MCH در سنین مختلف
| گروه سنی | محدوده نرمال MCH (پیکوگرم/سلول) |
| نوزادان | ۳۳ تا ۳۹ pg |
| کودکان ۱ تا ۲۳ ماهه | ۲۴ تا ۳۰ pg |
| کودکان ۲ تا ۹ ساله | ۲۵ تا ۳۱ pg |
| نوجوانان ۱۰ تا ۱۷ ساله | ۲۶ تا ۳۲ pg |
| بزرگسالان (۱۸ سال به بالا) | ۲۷ تا ۳۱ pg |
شناخت دقیق بازۀ نرمال MCH می‌تواند در تشخیص انواع کم‌خونی یا اختلالات تغذیه‌ای بسیار مؤثر باشد. اگر مقدار MCH در آزمایش خون شما خارج از محدوده مناسب سن‌تان باشد، احتمال دارد بدن در تولید یا استفاده از هموگلوبین دچار مشکل شده باشد. در این صورت، پزشک با درنظرگرفتن سایر فاکتورها و علائم، اقدامات تشخیصی یا درمانی لازم را پیشنهاد خواهد داد.
درمان پایین بودن MCH در آزمایش خون
پایین بودن مقدار MCH در آزمایش خون معمولاً به دلیل کمبود هموگلوبین در گلبول‌های قرمز رخ می‌دهد که می‌تواند نشانه کم‌خونی فقر آهن، تالاسمی یا اختلالات مزمن باشد. برای رفع این مشکل، شناسایی علت زمینه‌ای اهمیت زیادی دارد. درمان معمولاً به کمک اصلاح تغذیه، مصرف مکمل‌ها یا مداخلات پزشکی صورت می‌گیرد. هدف اصلی درمان، افزایش سطح هموگلوبین در گلبول‌های قرمز و بهبود توان اکسیژن‌رسانی خون است. روش‌های درمان پایین بودن MCH عبارتند از:
- افزایش مصرف آهن از طریق رژیم غذایی: مصرف غذاهای سرشار از آهن مانند گوشت قرمز، جگر، عدس، اسفناج و غلات غنی‌شده توصیه می‌شود؛
- درمان بیماری‌های زمینه‌ای: مانند بیماری‌های کلیوی یا التهابات مزمن که می‌توانند بر ساخت گلبول‌های قرمز تأثیر بگذارند؛
- استفاده از مکمل‌های اسیدفولیک و ویتامین B12: در مواردی کمبود این ویتامین‌ها علت کم‌خونی باشد؛
- تزریق خون یا آهن وریدی: در موارد شدید یا کم‌خونی مقاوم به درمان خوراکی توصیه می‌شود؛
- مصرف مکمل آهن: تحت نظر پزشک برای درمان کم‌خونی فقر آهن تجویز می‌شود.
درمان مؤثر پایین بودن MCH نیازمند تشخیص دقیق علت اصلی آن است. اگرچه در بسیاری از موارد، مصرف مکمل‌ها و اصلاح رژیم غذایی می‌تواند سطح MCH را به حالت طبیعی بازگرداند، اما در برخی شرایط، بررسی‌های تخصصی و درمان‌های پیشرفته‌تری نیاز است. مشورت با پزشک و پیگیری نتایج آزمایش‌های تکمیلی نقش کلیدی در بهبود وضعیت بیمار دارد.
درمان بالا بودن MCH در آزمایش خون
بالا بودن مقدار MCH در آزمایش خون معمولاً نشان‌دهندۀ وجود گلبول‌های قرمز بزرگ با میزان غیرعادی بالای هموگلوبین است. این وضعیت غالباً به دلیل کمبود ویتامین B12 یا فولات ایجاد می‌شود و به آن کم‌خونی ماکروسیتیک می‌گویند. در مواردی دیگر، مصرف الکل، بیماری‌های تیروئیدی یا اختلالات کبدی هم می‌توانند موجب افزایش MCH شوند. درمان این وضعیت مستلزم شناسایی و رفع علت اصلی آن است. روش‌های درمان بالا بودن MCH عبارتند از:
- افزایش مصرف فولات (ویتامین B9): از طریق رژیم غذایی (مانند سبزی‌های برگ‌سبز، حبوبات و جگر) یا مکمل‌ها می‌توان روند درمان را طی کرد؛
- بررسی و مدیریت داروهای مصرفی: در مواردی که داروهایی مانند شیمی‌درمانی یا ضدصرع عامل بالا رفتن MCH هستند؛
- درمان بیماری‌های زمینه‌ای مانند اختلالات تیروئید یا کبد: با استفاده از داروها یا پیگیری تخصصی انجام می‌شود؛
- مصرف مکمل‌های ویتامین B12 یا تزریق آن: در صورت کمبود این ویتامین یا اختلال در جذب آن توصیه می‌شود؛
- قطع یا کاهش مصرف الکل: در افرادی که به مصرف الکل عادت دارند.
درمان بالا بودن MCH به‌شدت وابسته به تشخیص دقیق علت زمینه‌ای آن است. اصلاح کمبودهای تغذیه‌ای و تغییر سبک زندگی در بسیاری از موارد کافی است، اما در برخی بیماران، نیاز به پیگیری تخصصی و درمان بیماری‌های مزمن وجود دارد. انجام آزمایش‌های تکمیلی و مراجعه منظم به پزشک، راهکارهایی مؤثر برای رسیدن به سطح نرمال MCH و بهبود وضعیت سلامت عمومی است.
تفاوت MCH و MCHC در آزمایش خون چیست؟
MCH و MCHC هر دو از شاخص‌های گلبولی (RBC indices) در آزمایش خون CBC هستند که به بررسی هموگلوبین در گلبول‌های قرمز کمک می‌کنند، اما اطلاعات متفاوتی ارائه می‌دهند. MCH میانگین مقدار هموگلوبین در یک گلبول قرمز را نشان می‌دهد، در حالی که MCHC میانگین غلظت هموگلوبین در حجم مشخصی از گلبول‌های قرمز را محاسبه می‌کند. به‌عبارت دیگر، MCH میزان هموگلوبین در هر سلول را بررسی می‌کند، اما MCHC غلظت هموگلوبین را در مقایسه با اندازه‌ی سلول‌ها می‌سنجد.
| شاخص | مخفف کامل | چه چیزی را اندازه‌گیری می‌کند؟ | واحد اندازه‌گیری | بازه نرمال در بزرگسالان | چه چیزی را نشان می‌دهد؟ |
| MCH | Mean Corpuscular Hemoglobin | میانگین مقدار هموگلوبین در هر گلبول قرمز | پیکوگرم در سلول (pg/cell) | ۲۷–۳۱ pg | میزان هموگلوبین موجود در یک سلول قرمز |
| MCHC | Mean Corpuscular Hemoglobin Concentration | غلظت هموگلوبین در گلبول قرمز | گرم در دسی‌لیتر (g/dL) | ۳۲–۳۶ g/dL | تراکم هموگلوبین نسبت به حجم گلبول قرمز |
درک تفاوت میان MCH و MCHC برای تفسیر دقیق آزمایش خون اهمیت دارد. بالا یا پایین بودن هریک از این شاخص‌ها می‌تواند به دلایل متفاوتی رخ دهد و اطلاعات مهمی درباره نوع و منشأ کم‌خونی یا اختلالات خونی به پزشک بدهد. در کنار سایر شاخص‌های گلبولی، این دو معیار می‌توانند دید جامع‌تری از وضعیت سلامت فرد ارائه دهند.
رژیم غذایی خون‌ساز برای درمان MCH پایین چیست؟
وقتی مقدار MCH در آزمایش خون پایین‌تر از حد نرمال باشد، معمولاً نشانه‌ای از کم‌خونی فقر آهن یا اختلال در تولید هموگلوبین است. در چنین شرایطی، رژیم غذایی نقش مهمی در بهبود وضعیت دارد. تغذیه مناسب می‌تواند تولید هموگلوبین را تقویت کند و عملکرد گلبول‌های قرمز را به حالت طبیعی بازگرداند. به‌ویژه، باید مواد مغذی‌ای را که در ساخت هموگلوبین نقش دارند، به‌اندازه کافی دریافت کنید. مواد غذایی مهم برای افزایش MCH عبارتند از:
- منابع ویتامین C (برای جذب بهتر آهن): پرتقال، فلفل دلمه‌ای، توت‌فرنگی، کیوی، گوجه‌فرنگی؛
- منابع آهن: گوشت قرمز بدون چربی، دل و جگر، مرغ، ماهی، عدس، لوبیا، نخود، تخم‌مرغ؛
- منابع فولات (ویتامین B9): اسفناج، کلم بروکلی، نخودفرنگی، آووکادو، بادام‌زمینی؛
- پرهیز از نوشیدن چای و قهوه بلافاصله پس از غذا: به دلیل کاهش جذب آهن؛
- استفاده از ظروف چدنی برای پخت غذا: به دلیل افزایش مقدار آهن جذب‌شده؛
- منابع ویتامین B12: گوشت، ماهی، لبنیات، تخم‌مرغ، غلات صبحانه غنی‌شده.
با رعایت یک رژیم غذایی متعادل و غنی از آهن، ویتامین B12، فولات و ویتامین C، می‌توان کم‌خونی ناشی از MCH پایین را کنترل یا حتی درمان کرد. البته، در موارد شدید یا مزمن، ممکن است نیاز به مصرف مکمل‌های غذایی یا درمان دارویی وجود داشته باشد. حتماً برای تدوین رژیم غذایی مناسب با پزشک یا مشاور تغذیه مشورت کنید.
تست‌های مربوط با آزمایش MCH چیست؟
آزمایش MCH به‌تنهایی برای تشخیص قطعی اختلالات خونی یا تغذیه‌ای کافی نیست. این تست معمولاً به‌عنوان بخشی از آزمایش کامل خون (CBC) انجام می‌شود و در کنار سایر شاخص‌های خونی تفسیر می‌شود. برای ارزیابی دقیق‌تر وضعیت گلبول‌های قرمز و بررسی علل پایین یا بالا بودن MCH، پزشکان ممکن است مجموعه‌ای از آزمایش‌های تکمیلی را نیز درخواست کنند. تست‌های تکمیلی مرتبط با MCH عبارتند از:
- آزمایش ویتامین B12 و فولات: برای تشخیص کمبود تغذیه‌ای مؤثر در ساخت هموگلوبین؛
- آزمایش فریتین و سطح آهن خون: برای بررسی ذخایر آهن و احتمال کم‌خونی فقر آهن؛
- آزمایش MCHC (غلظت هموگلوبین در گلبول قرمز): برای سنجش تراکم هموگلوبین؛
- آزمایش RDW (دامنه توزیع گلبول قرمز): برای تشخیص ناهمگنی در اندازه گلبول‌ها؛
- آزمایش الکتروفورز هموگلوبین: برای شناسایی اختلالات ارثی مانند تالاسمی؛
- آزمایش MCV (میانگین حجم گلبول قرمز): برای بررسی اندازه گلبول‌ها؛
- آزمایش عملکرد تیروئید (TSH): در صورت شک به کم‌کاری تیروئید.
آزمایش MCH فقط یکی از شاخص‌های موجود در بررسی کامل وضعیت خونی است. برای تفسیر دقیق آن و تشخیص علت اصلی تغییرات، لازم است همراه با سایر تست‌های خون و در چارچوب بالینی بیمار بررسی شود. اگر پزشک شما نسبت به وضعیت گلبول‌های قرمز مشکوک باشد، ممکن است انجام این آزمایش‌های تکمیلی را توصیه کند.
آزمایش MCH در منزل با دکترساینا!
در این مقاله با مفهوم آزمایش MCH، نحوه انجام آن، دلایل بالا یا پایین بودن این شاخص و راهکارهای درمانی مرتبط آشنا شدیم. فهم دقیق این آزمایش می‌تواند به تشخیص به‌موقع کم‌خونی، کمبودهای تغذیه‌ای یا اختلالات زمینه‌ای کمک کند و مسیر درمان را کوتاه‌تر و مؤثرتر کند.
اگر پزشک برای شما یا یکی از عزیزانتان آزمایش MCH تجویز کرده باشد، نیازی نیست در صف‌های طولانی آزمایشگاه منتظر بمانید. با خدمات آزمایش در منزل دکترساینا، می‌توانید این تست را به‌راحتی در خانه انجام دهید، بدون اتلاف وقت و با حفظ کامل حریم خصوصی. نمونه‌گیری توسط کارشناسان مجرب انجام می‌شود و نتایج آزمایش به‌صورت آنلاین در اختیار شما قرار می‌گیرد. برای اطلاعات بیشتر و ثبت درخواست، همین حالا به سرویس آزمایش در منزل دکترساینا مراجعه کنید.
سوالات متداول
علت پایین بودن MCH چیست؟ پایین بودن مقدار MCH معمولاً به‌معنای کم بودن میزان هموگلوبین در هر گلبول قرمز است. شایع‌ترین علت آن کم‌خونی فقر آهن است که می‌تواند به‌دلیل رژیم غذایی نامناسب، خونریزی مزمن (مانند قاعدگی شدید یا زخم گوارشی) یا اختلال در جذب آهن در دستگاه گوارش ایجاد شود. از دیگر دلایل پایین بودن MCH می‌توان به بیماری‌های مزمن التهابی، تالاسمی و برخی اختلالات خودایمنی اشاره کرد. تشخیص دقیق علت، نیازمند بررسی سایر شاخص‌های خون و ارزیابی سابقه پزشکی فرد است.
میزان نرمال MCV و MCH چقدر است؟ در افراد بزرگ‌سال، میزان نرمال MCH معمولاً بین ۲۷ تا ۳۱ پیکوگرم در هر سلول (pg/cell) در نظر گرفته می‌شود. مقدار نرمال MCV نیز که نشان‌دهندۀ حجم متوسط هر گلبول قرمز است، در بازه‌ای بین ۸۰ تا ۱۰۰ فمتولیتر (fL) قرار دارد. این دو شاخص به‌همراه سایر پارامترهای آزمایش CBC به پزشک کمک می‌کنند تا نوع کم‌خونی و علت آن را بهتر تشخیص دهد. خارج‌بودن این اعداد از محدوده نرمال، نیازمند بررسی‌های تکمیلی است.
منابع
اطلاعات این مقاله صرفاً برای افزایش آگاهی شماست. به‌هیچ‌عنوان بدون مشورت با پزشک اقدام به خوددرمانی نکنید.
منبعی یافت نشد.
