درد لگن در بارداری | علت، علائم و راه‌های کاهش درد

یکی از مشکلاتی که برخی از زنان در دوران بارداری با آن مواجه می‌شوند، درد لگن در بارداری است. این درد شامل مجموعه‌ای از علائم ناراحت‌کننده است که در اطراف مفصل لگن، کمر، خود لگن و ران احساس می‌شود. میزان شیوع این مشکل، یک زن از هر چهار تا پنج زن باردار است. اگر می‌خواهید بدانید درد لگن در بارداری چیست و چه علائمی دارد یا چگونه درمان می‌شود، این مقاله را بخوانید.

علائم درد لگن در بارداری: چه احساسی دارد؟

درد لگن در بارداری که درد کمربند لگنی (Pelvic Girdle Pain) و گاهی اختلال عملکرد سمفیز پوبیس (Symphysis Pubis Dysfunction) هم نامیده می‌شود، دردی است که زنان باردار در ناحیه لگن و کمر احساس می‌کنند. کمربند لگنی یک حلقه استخوانی به‌شکل یک تشتک است که قسمت بالاتنه شامل سینه، شکم، لگن و پشت را به پاها متصل می‌کند. برخی از نواحی درگیر در این اختلال عبارت‌اند از:

• ناحیه جلو یا پشت لگن یا هردو؛
• دور باسن و ران؛
• مفاصل ساکروایلیاک (Sacroiliac) در پشت؛
• مفصل سمفیز پوبیس در جلوی بدن.

علائم درد لگن در بارداری می‌تواند متفاوت باشد. برخی از آنها خفیف و برخی دیگر متوسط یا شدید هستند. از علائم درد لگن در بارداری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد عمیق در ناحیه شرمگاهی، کمر، باسن، کشاله ران، ران یا زانو؛
• احساس ساییدگی یا شنیدن صدای کلیک در ناحیه لگن؛
• درد در یک یا هر دو طرف کمر؛
• درد بین واژن و مقعد (ناحیه پرینه)؛
• دردی که به ران‌ها سرایت می‌کند.

علاوه بر موارد بالا اگر متوجه شدید انجام برخی کارها برایتان دشوار شده است، ممکن است به‌علت درد لگن در بارداری باشد. برخی از این فعالیت‌ها عبارت‌اند از:

• مشکل در راه‌رفتن طولانی؛
• درد هنگام بالارفتن از پله‌ها یا پایین‌آمدن از پله‌ها؛
• ایستادن روی یک پا (مثلاً وقتی لباس می‌پوشید)؛
• غلت‌زدن در رختخواب؛
• داشتن رابطه جنسی؛
• خوابیدن به پشت یا پهلو؛
• باز کردن پاها از هم (مثلاً هنگام سوارشدن به ماشین یا پیاده‌شدن از آن).

در برخی از افراد این درد آن‌قدر شدید است که باید به پزشک مراجعه کنند اما برخی دیگر از پس مدیریت آن برمی‌آیند. بااین‌حال، در بیشتر افراد بعد از تولد نوزاد این درد بهبود می‌یابد.

علائم هشداردهنده همراه با درد لگن

اگر به‌جز علائمی که درباره درد لگن گفتیم علائم زیر را هم دارید، حتماً در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است به‌دلیل بیماری‌های دیگری سبب درد در ناحیه لگن شده باشند:

• خونریزی واژینال؛
• تب‌ولرز همراه با درد در هنگام ادرار؛
• درد در قسمت بالای کمر؛
• ترشحات واژن حاوی چرک؛
• غش، سبکی سر یا ضربان قلب سریع که نشانه فشارخون پایین است.

چه کسانی در بارداری دچار درد لگن می‌شوند؟

انجمن فیزیوتراپی آمریکا (APTA) برآورد کرده است که تقریباً از بین هر ۵ زن باردار، یک‌ نفر به درد لگن در بارداری مبتلا می‌شود. دقیقاً مشخص نیست که چرا درد لگن بعضی از زنان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. برخی پزشکان احتمال می‌دهند این مشکل ممکن است با آسیب به لگن در گذشته، حرکت غیریکنواخت مفاصل لگن و نحوه قرارگیری کودک یا توزیع‌نشدن وزن او در رحم مرتبط باشد. برخی از عواملی که ممکن است باعث شوند زن باردار در معرض خطر درد لگن در بارداری قرار گیرد عبارت‌اند از:

• سابقه درد کمر یا کمربند لگنی؛
• آسیب به لگن در گذشته در اثر حوادثی مانند سقوط یا تصادف؛
• ابتلا به سندرم هایپرموبیلیتی یا سندرم دو مفصلی (Hypermobility)؛
• درد لگن در بارداری قبلی؛
• اضافه‌وزن یا BMI بالاتر از حد معمول.

درد لگن در بارداری از کی شروع می‌شود؟

در دوران بارداری، مفصل سمفیز پوبیس ثبات خود را از دست می‌دهد و باعث درد استخوان لگن می‌شود. این اختلال زمانی رخ می‌دهد که هورمون‌های خاصی مانند ریلکسین در دوران بارداری افزایش می‌یابند. این هورمون‌ها باعث نرم‌ترشدن رباط‌ها می‌شوند و مفاصل که باید در جای خود محکم بمانند، حرکت می‌کنند. بنابراین درد لگن در بارداری ممکن است در هر زمانی شروع شود، خواه بلافاصله بعد از لقاح باشد خواه بعدها در طول دوران بارداری. در هر صورت این درد اغلب در اواخر بارداری بدتر می‌شود.

علت درد لگن در بارداری: درد لگن در بارداری نشانه چیست؟

علت درد لگن در بارداری در بیشتر مواقع به تغییرات بدن در این دوران مربوط است. بااین‌حال، گاهی علل دیگری سبب درد لگن در دوران بارداری می‌شوند. این علل لزوماً به بارداری ارتباطی ندارند اما شیوع آنها در این دوران بیشتر است. به‌طور کلی، علل درد لگن در بارداری را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد:

• دسته اول: علل ناشی از تغییرات طبیعی بدن در دوران بارداری؛
• دسته دوم: علل ناشی از عوارض خطرناک مربوط به بارداری شامل سقط جنین ناخواسته، زایمان زودرس و حاملگی خارج از رحم؛
• دسته سوم: بیماری‌هایی که به بارداری ارتباط ندارند اما در دوران بارداری بیشتر اتفاق می‌افتند.

دسته اول: درد لگن ناشی از تغییرات طبیعی بدن در بارداری

تغییرات بدن در دوران بارداری ممکن است سبب فشار و التهاب در ناحیه لگن شود. می‌توانیم آن‌ها را به‌تفکیک دوره‌های سه‌ماهه بررسی کنیم:

سه‌ماهه اول

در دوران بارداری مفصل سمفیز پوبیس که جلوی لگن شما قرار دارد، پایداری خود را از دست می‌دهد و باعث درد در استخوان لگن می‌شود. این عارضه که آن را اختلال عملکرد سمفیز پوبیس (SPD) می‌نامند، ممکن است بلافاصله بعد از لقاح شروع شود و معمولا در اواخر بارداری بدتر خواهد شد. علت اصلی این اختلال افزایش تولید هورمون‌های خاصی مانند ریلکسین در دوران بارداری است. افزایش این هورمون‌ها سبب نرم‌شدن رباط‌های لگن و جابه‌جایی مفاصل می‌شوند.

علت دیگر درد لگن در این سه‌ماهه، به‌ویژه در بین هفته‌های ۸ تا ۱۲ بارداری، درد سکون (Accommodation pain) است. این درد به‌دلیل کشیدگی رحم ایجاد می‌شود تا فضای بیشتری برای جنین درحال‌رشد فراهم کند. به همین دلیل، گرفتگی خفیفی در ناحیه لگن احساس می‌کنید، طوری که انگار در حال پریود شدن هستید. البته قرار نیست خون‌ریزی داشته باشید؛ بنابراین اگر این درد با خون‌ریزی همراه بود، باید به پزشک مراجعه کنید.

گاهی اوقات، ممکن است تغییرات هورمونی، یبوست یا تغییر در سطح فعالیت شما هم از علل درد لگن در اوایل بارداری باشند. به‌طور کلی، هرگونه تغییر در روده یا مثانه، درد هنگام رابطه جنسی، مشکل در ادرار یا بی‌اختیاری ادرار همراه با درد لگن را باید جدی بگیرید.

سه‌ماهه دوم

در سه‌ماهه دوم بارداری، بازهم هورمون ریلکسین بیشتر از قبل ترشح می‌شود تا با افزایش تحرک و انعطاف مفاصل، فضا را برای ادامه رشد جنین گسترش دهد. هرچند این طبیعی است، گاهی به ناراحتی شدید در مفاصل و ماهیچه‌ها منجر می‌شود. در این دوره، ممکن است دردی تیز و کوبنده در ناحیه پهلو و نزدیک لگن احساس کنید. این درد که درد رباط گرد (Round Ligament Pain) نامیده می‌شود، به‌علت کشیدگی رباطی که از رحم به کشاله ران می‌رود به وجود می‌آید. درد رباط گرد معمولا با حرکت بدتر می‌شود. برای مثال، وقتی پیاده‌روی می‌کنید یا از روی صندلی بلند می‌شوید، رحم کج می‌شود و رباط را می‌کشد.

برای تسکین آن، روی همان پهلویی که درد دارد دراز بکشید تا آرام شود. اگر هر دو طرف درد دارد، گاه‌به‌گاه مدتی رو هر طرف دراز بکشید. در بیشتر مواقع، دردهای رباط گرد تا هفته بیست‌وچهارم برطرف می‌شوند.

سه‌ماهه سوم

در سه‌ماهه سوم ممکن است فشاری را در ناحیه لگن احساس کنید. این درد لگن به‌خاطر آن است که کودک روی اعصابی که از واژن وارد پاهای شما می‌شود فشار می‌آورد. علاوه‌برآن، هنگامی‌که کودک می‌چرخد و سرش در پایین رحم قرار می‌گیرد، فشار بیشتری به کف لگن وارد می‌کند که به افزایش درد در ناحیه کمر، دنبالچه، مفاصل ساکروایلیاک و سمفیز پوبیس می‌انجامد. معمولا با حرکت‌کردن، پیاده‌روی یا سوار ماشین شدن این درد را بیشتر حس می‌کنید. این درد را هم می‌توان با استراحت و به پهلو دراز کشیدن تسکین داد.

دسته دوم: علل خطرناک درد لگن مرتبط با بارداری

این دسته از دردهای لگن هم به بارداری مربوط‌اند اما به‌دلیل تغییرات طبیعی بدن اتفاق نمی‌افتند. بنابراین، می‌توانند خطرناک باشند:

زایمان زودرس

اگر به‌شکل مداوم کمردرد و فشار روی لگن احساس می‌کنید که به‌صورت موجی می‌آید و می‌رود، احتمال دارد نزدیک زایمان‌تان باشد. به‌عنوان یک قانون سرانگشتی، اگر در عرض یک ساعت چهار انقباض یا بیشتر داشتید و هر انقباض دو ساعت طول کشید و حتی بعد از ادرار کردن و دراز کشیدن برطرف نشد، به پزشک مراجعه کنید. اگر این علائم را قبل از هفته سی‌وهفتم بارداری دارید، نشانه احتمالی زایمان زودرس است.

سقط جنین ناخواسته

اگر در دوران بارداری به‌ویژه در سه‌ماهه اول درد شدید شکم یا لگن دارید، حتما احتمال سقط‌جنین را هم در نظر بگیرید. طبق برآوردها، ۲۶درصد از تمام بارداری‌ها به سقط‌جنین منجر می‌شوند. نشانه‌های سقط‌جنین شامل گرفتگی شکم، درد در ناحیه لگن، خون‌ریزی واژینال و تحرک‌نداشتن جنین است. بااین‌حال، اگر تشخیص آن برایتان مشکل است، به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که درد لگن به‌دلیل سقط جنین نیست.

حاملگی خارج از رحم

حاملگی خارج از رحم زمانی اتفاق می‌افتد که یک تخمک بارورشده در جایی غیر از رحم (معمولا در لوله فالوپ) کاشته شود. اغلب ۱ تا ۲ درصد بارداری‌ها خارج از رحم هستند. حاملگی خارج از رحم به‌ویژه آن‌هایی که در لوله فالوپ رخ می‌دهند، بسیار خطرناک هستند و ممکن است به مرگ مادر منجر شوند. دلیلش ترکیدن لوله فالوپ و خونریزی بسیار شدید است که به‌دلیل رشد تخمک اتفاق می‌افتد.

معمولا حاملگی خارج از رحم در همان اوایل بارداری مشخص می‌شود. اگر بارداری خارج از رحم ندارید، ممکن است درد شدید لگن همراه با خون‌ریزی به‌دلیل گشادشدن لوله فالوپ باشد. این عارضه اغلب بین هفته‌های ۶ و ۱۰ بارداری اتفاق می‌افتد. در این شرایط حتما به پزشک مراجعه کنید.

سایر علل درد لگن ناشی از عوارض خطرناک بارداری عبارت‌اند از:

• جداشدن جفت اغلب در سه‌ماهه سوم؛
• فیبروم رحم؛
• پارگی رحم که بسیار نادر است؛
• پره‌اکلامپسی اغلب بعد از هفته بیستم بارداری.

دسته سوم: سایر علل درد لگن در دوران بارداری

گاهی درد لگن در دوران بارداری به دلایلی اتفاق می‌افتد که مستقیما به بارداری مربوط نمی‌شود اما احتمال رخ‌دادن آن‌ها در زمان بارداری بیشتر است. چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

جداشدگی عضلات رکتوس یا دیاستاز رکتی

اگر در دوران بارداری یک برآمدگی در وسط شکم خود مشاهده می‌کنید، به‌خاطر آن است که دو طرف عضلات راست‌شکمی یا همان ماهیچه‌های بالا تا پایین شکم که رکتوس ابدومینوس نامیده می‌شوند، از یکدیگر جدا شده و باعث بروز دیاستاز رکتی (Diastasis Recti) شده‌اند. معمولاً این مشکل در اواخر سه‌ماهه دوم تا سه‌ماهه سوم شروع می‌شود و حتی بعد از زایمان ادامه می‌یابد. دیاستاز رکتی خطرناک نیست اما ممکن است سبب ضعف یا دردی در لگن شود که در فعالیت‌های روزانه شما اختلال ایجاد می‌کند. حتی ممکن است به عوارضی نظیر ازدست‌دادن کنترل مثانه یا روده منجر شود.

کیست تخمدان

کیست تخمدان نوعی کیسه کوچک غیرسرطانی پر از مایع است که ممکن است در دوران بارداری روی تخمدان یا داخل آن رشد کند. بزرگ‌شدن این کیست‌ها باعث می‌شود رحم به تخمدان فشار آورد و سبب درد در ناحیه لگن شود. در مواردی ممکن است کیست پاره شود یا تخمدان به دور خود بپیچد (وضعیتی که آن را پیچ‌خوردگی تخمدان می‌نامند). در چنین شرایطی، درد شدید در لگن و شکم همراه با حالت تهوع و استفراغ احتمالی خواهید داشت که باید به پزشک مراجعه کنید.

انقباضات براکستون هیکس

انقباضات براکستون هیکس (Braxton Hicks) معمولا خیلی دردناک نیستند و باعث فشار یا سفتی لگن می‌شوند. تفاوت آنها با انقباضات زایمان آن است که آیند و روند پراکنده‌تری دارند. این انقباضات ابتدا در سه‌ماهه دوم یا سوم رخ می‌دهد و یکی از دلایل رایج آن کم‌آبی بدن است. بنابراین به‌مقدار کافی آب بنوشید تا از این انقباضات جلوگیری شود. براکستون هیکس خودبه‌خود برطرف می‌شود؛ اما اگر بیش از چهار انقباض در ساعت داشتید که هریک از آنها دو ساعت به طول می‌انجامد، احتمال زایمان وجود دارد و باید به پزشکتان مراجعه کنید.

آپاندیسیت

اگر دردی را در ناحیه سمت راست شکمتان احساس می‌کنید که بسیار شدید است و انگار به‌سمت چپ منتقل می‌شود ممکن است درد از لگن نباشد و به آپاندیسیت مبتلا شده باشید. آپاندیس را باید قبل از آنکه بترکد یا پاره شود به‌صورت اورژانسی با جراحی برداشت.

عفونت واژن

اگر در دوران بارداری به عفونت واژن ناشی از مختل‌شدن تعادل طبیعی اسید واژن مبتلا شوید، ممکن است در هنگام رابطه جنسی یا هنگام ادرار کردن درد احساس کنید که به درد لگن منجر شود.

از سایر بیماری‌هایی که ممکن است به درد لگن منجر شوند و صرفا مختص بارداری نیستند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• عفونت‌های دستگاه ادراری؛
• سنگ کلیه؛
• عفونت دستگاه گوارش یا گاستروانتریت؛
• سندرم روده تحریک‌پذیر؛
• بیماری التهابی روده.

درد لگن سمت چپ و راست در بارداری

ستون فقرات لگنی از دنبالچه و ساکروم تشکیل شده است. در هر دو سمت لگن، سه استخوان به هم می‌پیوندند و یک استخوان موسوم به استخوان بی‌نام (Innominate Bone) را تشکیل می‌دهند. بنابراین دو استخوان بی‌نام داریم که یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ قرار دارد. این دو استخوان با هم حلقه لگنی را ایجاد می‌کنند. مشکلی که وجود دارد این است که گاهی اوقات زنان نمی‌توانند تشخیص دهند دردی که دارند در ناحیه شکم است یا لگن. اگر درد لگن ناشی از یکی از عوارض بارداری باشد، ممکن است علائم دیگری همچون خونریزی واژینال هم با آن اتفاق بیفتد. گاهی حتی درد در سمت راست ارتباطی با لگن ندارد و ممکن است به‌دلیل آپاندیسیت باشد.

روش‌های مدیریت و درمان درد لگن در بارداری چیست؟

براساس نوع درد لگن در بارداری می‌توان آن را مدیریت یا درمان کرد. روش‌های درمانی عبارت‌اند از:

۱. فیزیوتراپی

پزشک بعد از تشخیص درد لگن مرتبط با بارداری، شما را به فیزیوتراپیست که در درمان درد لگن در بارداری تخصص داشته باشد ارجاع می‌دهد. فیزیوتراپیست ممکن است یک یا چند روش درمانی و تمرینی را برای تسکین درد و تسهیل حرکت‌کردن پیشنهاد دهد، برای مثال:

• توصیه‌هایی درباره اینکه چه حرکاتی را انجام ندهید و چطور با سرعت و راحتی بیشتری فعالیت‌های خود را انجام دهید؛
• تمریناتی برای تقویت عضلات کف لگن، شکم، کمر و لگن که ثبات و تعادل شما را بهبود می‌بخشد؛
• درمان‌هایی برای بازگرداندن حرکت عضلات و مفاصل لگن به حالت عادی؛
• آب‌درمانی یا هیدروتراپی که شامل انجام تمریناتی در آب است؛
• مشاوره درباره شیوه زایمان؛
• طب سوزنی یا استفاده از دستگاه TENS که عصب را از طریق پوست تحریک می‌کند؛

علاوه بر این‌ها ممکن است فیزیوتراپیست به شما توصیه کند از کمربند یا عصا برای حمایت از لگن استفاده کنید.

۲. دارودرمانی

بسیاری از مادران در دوران بارداری تلاش می‌کنند تا جایی که ممکن است مسکّن مصرف نکنند زیرا نگران‌اند این داروها روی کودک تأثیر منفی بگذارد. این طبیعی است اما داروهایی وجود دارند که برای شما و کودکتان بی‌خطر هستند. برای مثال، استامینوفن دارویی است که اگر دُز توصیه‌شده‌اش را مصرف کنید، برایتان مشکلی ایجاد نخواهد کرد. اگر داروی قوی‌تری نیاز باشد، پزشک می‌تواند باتوجه‌به شرایط شما آن را تجویز کند.

۳. درمان‌های جایگزین

برخی افراد از روش‌های درمانی دیگر برای مدیریت و درمان درد لگن در بارداری استفاده می‌کنند که شامل موارد زیر هستند:

• مدیتیشن، تمرکز حواس یا یوگا؛
• درمانهای مکمل ازجمله ماساژ یا رفلکسولوژی.

نکته: درد لگن در بارداری تا زمان تولد نوزاد به‌طور کامل بهبود نمی‌یابد اما می‌توان علائم آن را تا حدودی تسکین بخشید تا ماه‌های باقی‌مانده را با درد کمتر و آرامش بیشتری سپری کنید.

گاهی اوقات درد لگن در بارداری نیاز به درمان خاصی ندارد و تا اندازه‌ای خفیف هست که بتوان آن را مدیریت کرد. روش‌های مدیریت درد لگن در بارداری شامل بایدها و نبایدهایی هستند که در ادامه به آنها اشاره کرده‌ایم:

بایدها

• به فعالیت‌های خود ادامه دهید اما از انجام کارهایی که درد را بدتر می‌کنند خودداری کنید؛
• به‌اندازه کافی استراحت کنید؛
• کفش‌های طبی تخت بپوشید؛
• وزن‌تان را روی هر دو پا توزیع کنید؛
• برای پوشیدن یا درآوردن لباس بنشینید؛
• هنگام خواب یک بالش بین پاهایتان قرار دهید؛
• اگر رابطه جنسی دارید، پوزیشن‌های مختلفی را امتحان کنید تا ببینید کدام‌یک کمترین درد را ایجاد می‌کنند؛ برای مثال، چهارزانو یا به پهلو دراز کشیدن روش‌های بهتری هستند؛
• دوچرخه‌سواری ورزش هوازی خوبی است اما وقتی شکمتان بزرگ می‌شود، احتمال افتادن شما و آسیب به لگن بیشتر می‌شود؛ بنابراین، از دوچرخه ثابت استفاده کنید.
• هنگام سوارشدن به ماشین یا پیاده‌شدن از آن، زانوهای خود را کنار هم نگه دارید یعنی اول روی صندلی بنشینید و سپس هر دو پا را جفت کرده و به داخل ماشین ببرید.

نبایدها

• هنگام غلت‌زدن در رخت‌خواب زانوهای خود را از هم دور نکنید؛
• از نشستن یا ایستادن به‌مدت طولانی خودداری کنید؛
• هنگام پیاده‌روی کیف سنگین برندارید؛
• اگر کودک نوپا دارید، برای بیرون‌بردن او بغلش نکنید (کالسکه یا همراه با خود ببرید که او بغلش کند)؛
• اگر شنا می‌کنید، شنای پروانه انجام ندهید و اگر افرادی در کنار شما هستند که شنای پروانه انجام می‌دهند، از آنها فاصله بگیرید؛
• زیاد از پله‌ها بالا و پایین نروید (اگر مجبورید، یکی‌یکی آنها را طی کنید)؛
• اجسام سنگین بلند نکنید؛ مخصوصاً وقتی برای خرید می‌روید، بسته‌های خرید را حمل نکنید؛
• از بلندکردن اشیایی مثل جاروبرقی، بخارشو و سایر وسایل خانگی سنگین خودداری کنید.

امکان زایمان طبیعی با درد لگن در بارداری وجود دارد؟

پاسخ مثبت است. بسیاری از زنان مبتلا به درد لگن در بارداری می‌توانند زایمان طبیعی انجام دهند. روش بی‌حسی اپیدورال (بی‌حسی از کمر) ممکن است به تسکین درد شما کمک کند. یک نکته مهم آن است که وقتی برای زایمان به بیمارستان مراجعه می‌کنید، حتماً به پزشکان و پرستاران اطلاع دهید که درد لگن دارید. در این صورت آنها اقدامات حمایتی لازم از پاهای شما را به عمل می‌آورند، در هنگام تغییر وضعیت به شما کمک می‌کنند و اگر قرار است کمی راه بروید و حرکت کنید، مراقبتان خواهند بود.

با پزشکتان درباره زایمان در آب مشورت کنید. ممکن است این گزینه مناسبی برای کاهش فشار و وزن بدن از روی مفاصل باشد و به شما اجازه دهد راحت‌تر حرکت کنید.

درد لگن در بارداری و جنسیت جنین ارتباطی دارند؟

شایعاتی وجود دارد که می‌گوید درد لگن در بارداری نشانه آن است که جنین دختر است. این باور نادرست است و هیچ پایه علمی و دقیقی ندارد. علل درد لگن را بررسی کردیم و دیدیم که این مشکل احتمالا به دلایل مختلفی از جمله تغییرات بدن در زمان بارداری، سقط‌جنین ناخواسته، بیماری‌های مختلف و حاملگی خارج از رحم اتفاق می‌افتد و جنسیت بچه در آن نقشی ندارد.

چه زمانی باید از پزشک کمک بگیریم؟

زنانی که علائم هشداردهنده‌ای ازجمله خونریزی واژینال، حالت تهوع یا استفراغ، درد یا سوزش ادرار، درد در هنگام رابطه جنسی دارند یا دردشان آن‌قدر شدید است که فعالیت‌های روزانه آنها را مختل می‌کند، باید فورا به پزشک مراجعه کنند. زنانی که علائم هشداردهنده‌ای ندارند اما دردشان بعد از یکی دو روز بهبود نیافته است هم بهتر است با پزشک مشورت کنند. برای رفتن نزد پزشک نباید آن‌قدر منتظر بمانید که دیگر نتوانید بدون لنگیدن راه بروید.

پزشک برای تعیین اینکه آیا به جراحی اورژانسی نیاز است یا خیر، ابتدا فشار خون و دمای بدن مادر را بررسی می‌کند و درباره علائم مهمی از جمله خونریزی واژینال سؤال می‌پرسد. سپس درباره سابقه پزشکی و علائم دیگر این افراد پرس‌وجو می‌کند. بعد از شرح حال و معاینه فیزیکی، می‌تواند آزمایش‌های لازم را ترتیب دهد.

پزشک ممکن است سؤالات زیر را از شما بپرسد:

• آیا درد ناگهانی شروع شده است یا تدریجی؟
• در نقطه خاصی رخ داده است یا گسترده‌تر است؟
• آیا حرکت یا تغییر وضعیت درد را بدتر می‌کند؟
• آیا به‌صورتی گرفتگی است؟ ثابت است یا به‌شکل متناوب می‌آید و می‌رود؟
• آیا خون‌ریزی از واژن، ترشح، تکرر ادرار، مشکل در نگه داشتن ادرار، استفراغ، اسهال یا یبوست دارید؟
• آیا سقط جنین داشته‌اید؟
• آیا به‌صورت عمدی یا به‌دلایل پزشکی به بارداری‌تان پایان داده‌اید؟

سپس پزشک می‌تواند معاینه فیزیکی را شروع کند. به این صورت که اندام‌های تناسلی خارجی و داخلی و گاهی اوقات راست‌روده یا رکتوم را بررسی می‌کند. ممکن است به‌آرامی روی شکم فشار دهد تا ببیند که آیا فشاردادن باعث درد می‌شود یا خیر.

بارداری و زایمان

ویزیت آنلاین

از متخصصان این حوزه بپرسید

دریافت ویزیت آنلاین

سؤالات متداول