درمان صد در صد زگیل تناسلی امکان دارد؟ بررسی علمی و معتبر!

زگیل تناسلی (Genital Wart) یکی از عفونت‌های بسیار شایع آمیزشی است که افراد زیادی در سراسر جهان با آن درگیر هستند و نمی‌توان آن را منحصر به کشور یا منطقه جغرافیایی خاصی دانست. عامل اصلی این عفونت، ویروسی موسوم به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است و متأسفانه به‌راحتی از فرد مبتلا، به همسر یا افرادی که ازطریق پوست با او در ارتباط باشند، منتقل می‌شود. بنابراین نگرانی بابت درمان صد در صد زگیل تناسلی کاملاً طبیعی است. در این مطلب، درباره درمان زگیل تناسلی و احتمال بازگشت آن صحبت می‌کنیم. با ما همراه باشید.

آیا درمان صد در صد زگیل تناسلی ممکن است؟

پرسش مهمی که درباره درمان زگیل تناسلی وجود دارد این است که آیا روش‌های موجود، این بیماری را به‌طور کامل ریشه‌کن می‌کنند یا فقط می‌توانند به‌شکل موقت آن را از بین ببرند. برای پاسخ به این سؤال باید ابتدا درباره منشأ زگیل تناسلی صحبت کنیم.

زگیل‌های تناسلی علائم بالینی و قابل‌مشاهدهٔ عفونت ناشی از ویروس HPV هستند. بنابراین، برای ریشه‌کن‌شدن کامل آن‌ها، باید ویروس ایجادکننده آن از بین برود اما آیا ویروس HPV قابل‌درمان است؟

خیر. تا به امروز هیچ درمانی برای ازبین‌بردن ویروس HPV پیدا نشده است؛ بنابراین درمان صد در صد زگیل تناسلی هم امکان‌پذیر نیست و تا زمانی که ویروس ایجادکننده آن در بدن باقی بماند، همیشه احتمال عود زگیل‌ها وجود خواهد داشت.

آیا ویروس HPV همیشه در بدن باقی خواهد ماند؟

گفتیم هیچ درمانی برای ویروس HPV وجود ندارد؛ یعنی خود ما نمی‌توانیم آن را با روش‌های درمانی از بین ببریم. بااین‌حال، این بدان معنا نیست که در همه افراد ویروس HPV مادام‌العمر باقی خواهد ماند. بنابه‌گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، در ۸۰درصد افراد مبتلا، سیستم ایمنی بدن آن‌قدر قوی هست که به‌صورت خودبه‌خود و در عرض ۱۸ تا ۲۴ ماه ویروس HPV را از بین ببرد اما ویروس در سایر افراد ممکن است مدت‌های طولانی در داخل سلول‌های اپیتلیال (سلول‌های پوستی روی سطح بدن و اندام‌ها) به‌صورت خفته باقی بماند و در برخی دیگر، ممکن است بسته به سویه ویروس خود را با زگیل تناسلی یا سرطان نشان دهد. بنا به گفته مرکز ملی اطلاعات زیست‌فناوری (NCBI)، ویروس HPV از زمانی که فرد به آن آلوده می‌شود تا ظاهرشدن علائم بالینی آن ازجمله زگیل تناسلی، معمولاً به ۱۰ تا ۱۴ هفته دوره کمون یا نهفتگی نیاز دارد.

نکته: سویه‌های عامل زگیل تناسلی با سویه‌های عامل سرطان متفاوت‌اند.

حتما بخوانید

آیا ویروس اچ پی وی از بدن خارج می‌شود؟ | بررسی علمی

ویروس پاپیلوم انسانی یا اچ پی وی (HPV) یکی از شایع‌ترین عفونت‌های ویروسی مسری است که در پوست و غشای مخاطی رشد می‌کند. HPV عموما ازطریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. بیشتر از ۱۰۰ نوع ویروس HPV وجود دارد که بعضی از انواع آن می‌تواند باعث ایجاد زگیل شده و بعضی…

بیماری‌های مقاربتی سلامت جنسی

درمان علائم زگیل تناسلی

چندین روش برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد که فقط علائم قابل‌مشاهده این عفونت یعنی خود زگیل‌ها را درمان می‌کنند و نمی‌توانند ویروس ایجادکننده آن‌ها را از بین ببرند. بنابراین، حتی بعد از پاک‌سازی کامل زگیل‌ها ممکن است شاهد بازگشت آن‌ها باشید. معمولاً سه ماه بعد از درمان زگیل احتمال عود آن وجود دارد. بنابراین، بهتر است سه ماه بعد از درمان برای ارزیابی مجدد به پزشک مراجعه کنید تا او با اولین نشانه‌های بازگشت، روش‌های درمانی لازم را آغاز کند.

نکته بسیار مهم: خانم‌ها بعد از درمان زگیل تناسلی هم حتماً باید به‌صورت منظم غربالگری دهانه رحم را انجام دهند، حتی اگر بعد از ارزیابی مجدد هیچ نشانه‌ای از بازگشت زگیل تناسلی وجود نداشته باشد.

در ادامه به برخی از روش‌های درمان زگیل تناسلی به‌شکل مختصر اشاره می‌کنیم. برای بررسی کامل هر روش و شرایط آن، می‌توانید به مقالات اختصاصی که درباره هریک از آن‌ها تهیه کرده‌ایم مراجعه کنید.

۱. کرایوتراپی

کرایوتراپی یا سرمادرمانی روشی است که در آن از ماده‌ای نظیر نیتروژن مایع یا اکسید نیتروژن با دمای بسیار پایین برای منجمدکردن و تخریب دائمی بافت زگیل تا مرگ سلول‌های آن استفاده می‌کنند. با این روش، احتمال بازگشت زگیل کمتر است اما چون کمی درد دارد و به چند جلسه سرپایی نیاز است، برخی بیماران را از مراجعه مجدد منصرف می‌کند.

۲. لیزر درمانی

در این روش با پرتو متمرکز از انرژی نور فروسرخ به زگیل‌ها گرما می‌دهند و آن‌ها را تبخیر می‌کنند. مزیت این روش در آن است که بلافاصله رگ‌های مسدودشده را می‌سوزاند و به همین دلیل، تقریباً بدون خونریزی و باقی‌ماندن جای زخم انجام می‌شود. البته هزینه بسیار زیادی دارد و ممکن است باعث انتشار DNA ویروس در محیط شود.

۳. روش‌های جراحی

گاهی زگیل‌های تناسلی بسیار بزرگ و حجیم هستند که باعث می‌شود روش‌های دیگر کارآمد نباشند. در چنین مواقعی پزشک با جراحی اقدام به برداشتن زگیل‌ها می‌کند. روش لیپ یا برش الکتروسرجری حلقه‌ای (LEEP) و جراحی با بیهوشی از جمله روش‌های پاکسازی زگیل تناسلی هستند.

۴. درمان‌های دارویی

درمان‌های دارویی زگیل تناسلی با داروهای موضعی صورت می‌گیرد. این داروها می‌توانند به‌صورت کرم، ژل، پماد یا محلول ساختنی باشند. برخی از انواع آن‌ها عبارت‌اند از:

• پودوفیلین: به‌صورت محلول ساختنی یا ژل وجود دارد که با نکروز (بافت‌مردگی) زگیل آن را از بین می‌برد. این ماده به‌شدت سمی است و در صورت برخورد با پوست سالم، ممکن است به آن آسیب برساند. به همین دلیل، اغلب محلول آن را خود پزشک باید در مرکز درمانی اعمال کند. ژل پودوفیلوکس را خود بیمار می‌تواند در منزل استفاده کند ولی بسیار کمیاب است. ژل بیشتر برای زگیل‌های تناسلی ناحیه واژن و مقعد مناسب است، اما برای زگیل‌های روی آلت تناسلی بیشتر محلول را تجویز می‌کنند.
• ایمی‌کیمود: به‌دلیل مشکلاتی که با ساخت و اِعمال پودوفیلین همراه است، بیشتر پزشکان جایگزین‌های جدیدتری مانند کرم ایمی‌کیمود را تجویز می‌کنند. این دارو سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلول‌های غیرطبیعی زگیل تناسلی روی پوست تحریک می‌کند و بیشتر برای زگیل تناسلی خارجی به‌ویژه اطراف مقعد مناسب است.
• تری کلرواستیک اسید (TCA): داروی دیگری است که پوست و مخاط را به‌صورت شیمیایی می‌سوزاند و باعث فرسایش آن می‌شود. این دارو را هم فقط پزشک می‌تواند اعمال کند و در محلول‌های ۸۰ تا ۹۰درصدی ساخته می‌شود. میزان تأثیرگذاری آن به‌اندازه روش‌هایی مانند کرایوسرجری نیست و نرخ بازگشت زگیل در آن بالاست.

سایر روش‌ها

روش‌های دیگری هم مانند استفاده موضعی از FU-5 (داروی فلورواوراسیل) و تزریق اینترفرون به داخل ضایعه زگیل وجود دارد که امروزه به‌دلیل عوارض جانبی خطرناکی که دارند منسوخ شده‌اند. اینترفرون با مقاوم‌سازی سلول‌ها در برابر ویروس به درمان زگیل کمک می‌کند اما به‌تنهایی اثر متوسطی دارد و فقط در موارد غیرقابل‌درمان به‌عنوان درمان کمکی به کار می‌رود.

سؤالات متداول