درمان هپاتیت ب؛ جدیدترین قرص و داروی هپاتیت ب

هپاتیت ب یک بیماری كاملا جدي است. با این وجود اگر به موقع تشخیص داده شود مدت زيادي طول نمی‌كشد تا فرد بهبود يابد؛ مشروط بر این که این درمان هپاتیت ب به موقع آغاز شده از روش‌های درمانی به‌درستی استفاده شود. در این مطلب درباره‌ی جدیدترین روش‌های درمان هپاتیت ب و داروهای آن توضیح داده‌ایم.

برای مطالعه بخش موردنظر خود می‌توانید بر تیتر آن در فهرست کلیک کنید. اگر در موبایل می‌خوانید، تیتر را لمس کنید.

آیا هپاتیت ب قابل درمان است؟

هپاتیت B نوعی بیماری ویروسی است که در بعضی افراد ممکن است مزمن شود و کبد را درگیر کند. هپاتیت مزمن خطر نارسایی کبدی، سرطان کبد و سیروز کبدی را افزایش می‌دهد و می‌تواند به کبد آسیب جدی وارد کند.

هپاتیت بی در اکثر بزرگسالان حتی در موارد شدید بیماری بهبود پیدا می‌کند؛ ولی هنوز داروی قطعی و مشخصی برای این عارضه وجود ندارد.

بهترین راه، پیشگیری از ابتلای به این بیماری با دریافت واکسن هپاتیت B است.

پروتکل پیشگیری

بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت ‌B تزریق واکسن است. طرح واکسیناسیون کودکان در ایران از سال ۱۳۷۲ شروع شد و نوزادانی که پس از سال ۷۲ متولد شده‌اند این واکسن را در بدو تولد و در بیمارستان دریافت کرده‌اند. در طرح‌های بعدی واکسناسیون متولدین سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ نیز در طرح واکسیناسیون قرار گرفته‌اند.

پزشکان توصیه می‌کنند افراد بالای ۱۸ سالی که در بدو تولد واکسن دریافت کرده‌اند با انجام تست آنتی‌بادی میزان مقاومت بدن خود نسبت به این ویروس را بسنجند؛ ممکن است به علت گذر زمان مقاومت بدن شما نسبت به این ویروس کاهش پیدا کرده باشد. در این صورت بهتر است برای تجدید واکسیناسیون به مراکز مربوطه مراجعه کنید.

توجه: واکسن بهترین راه مقابله در برابر بیماری است. هپاتیت B مزمن درمانی ندارد و می‌تواند منجر به مرگ شود. بنابراین توصیه می‌شود اگر تاکنون واکسن هپاتیت B را دریافت نکرده‌اید، پس از هماهنگی با پزشک به مراکز مربوطه مراجعه کرده و واکسینه شوید.

درمان دارویی هپاتیت ب

در صورت ابتلا به هپاتیت ب ممکن است پزشک برخی از داروهای زیر را برای درمان شما تجویز کند. به‌طور کلی از دو نوع داروی ضدویروس و اینترفرون به عنوان داروی هپاتیت ب استفاده می‌شود. در ادامه به انواع داروهای مورد استفاده در درمان هپاتیت B می‌پردازیم.

توجه داشته باشید که معرفی این داروها برای آشنایی کلی شما با درمان هپاتیت ب است. شما به‌هیچ‌وجه نمی‌توانید به صورت سر خود از این داروها استفاده کنید و باید حتماً با یک پزشک متخصص کبد و گوارش مشورت کنید.

داروهای آنتی‌وایرال (ضدویروسی)

داروهای ضدویروس انواع مختلف و عملکردهای متنوعی دارند؛ ولی به‌طور کلی این داروها با مقابله با ویروس هپاتیت B روند بیماری را متوقف یا کند می‌کنند. دارهای ضدویروس اغلب به‌صورت خوراکی مصرف می‌شوند. در ادامه، شناخته‌شده‌ترین داروهای ضدویروسی هپاتیت B را معرفی کرده‌ایم.

انتکاویر (باراکلود)

قرص انتکاویر (Entecavir) که با نام باراکلود (Baraclude) نیز شناخته می‌شود از بهترین داروهای مؤثر در درمان و کنترل هپاتیت B و از داروهای خط اول درمان است. این دارو عوارض جانبی کمی دارد و به صورت یک بار در روز مورد استفاده قرار می‌گیرد.^[i]

تنوفوویر دیسوپروکسیل (ویریاد)

تنوفوویر دیسوپروکسیل (Tenofovir disoproxil) که با نام تجاری ویریاد (Viread) هم عرضه می‌شود از دیگر داروهای شناخته‌شده برای هپاتیت B است. این دارو به صورت قرص روزانه و به‌مدت یک سال یا بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و اغلب عوارض جانبی محدودی دارد. تنوفوویر دیسوپروکسیل نیز از داروهای خط اول درمان هپاتیت ب محسوب می‌شود.^[ii]

درمان هپاتیت ب با تنوفوویر آلافنامید

تنوفوویر آلافنامید (Tenofovir alafenamide) از دیگر داروهای مورد استفاده در درمان دارویی هپاتیت B و از داروهای خط اول درمان است و خوشبختانه عوارض جانبی کمی دارد.

تلبیوودین

تلبیوودین (Telbivudine) یا همان تیزِکا (Tyzeka) از داروهای خط دوم درمان هپاتیت بی است. این دارو اغلب به صورت قرص و یک بار در روز به مدت حداقل یک سال مصرف می‌شود.

لامیوودین

داروی لامیوودین (Lamivudine) با نام‌های مختلفی از جمله Epivir-HBV،  Zeffixو Heptodin نیز در بازار موجود است از داروهای نسبتاً قدیمی به حساب می‌آید. این دارو در سال ۱۹۹۸ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا مورد تأیید قرار گرفت؛ ولی چون اثربخشی آن از داروهای جدید کمتر است معمولاً پزشکان آن را تجویز نمی‌کنند.

آدفوویر دیپیوکسیل 

آدفوویر دیپیوکسیل (Adefovir Dipivoxil) که اغلب با نام هپسرا (Hepsera) شناخته می‌شود نیز از داروهای خط دوم درمان هپاتیت B است. این دارو می‌تواند بر کلیه اثر منفی بگذارد؛ به همین دلیل افرادی که از این دارو استفاده می‌کنند باید به‌طور مداوم با انجام آزمایش‌های مخصوص عملکرد کلیه‌های خود را بسنجند.

اینترفرون‌ها

اینترفرون‌ها پروتئین‌هایی هستند که درحالت‌طبیعی توسط سلول‌های سیستم ایمنی ترشح می‌شوند و به بدن کمک می‌کنند با عامل بیماری‌زا مقابله کند. داروهای اینترفرون پروتئین‌هایی هستند که به‌صورت آزمایشگاهی تولید می‌شوند و عملکرد نسبتاً مشابهی دارند. این داروها سیستم ایمنی را تقویت کرده و از تکثیر ویروس در بدن جلوگیری می‌کنند. اینترفرون‌ها عمدتاً تزریقی هستند.

درمان هپاتیت با با اینترفرون آلفا 

اینترفرون آلفا (Interferon Alpha) از داروهای تزریقی هپاتیت B‌ است و به مدت شش ماه تا یک سال، چندبار در هفته به بیماران تزریق می‌شود. اینترفرون آلفا نیز از داروهای نسبتاً قدیمی است و در سال ۱۹۹۱ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد.^[iii] عوارض جانبی این دارو علائمی مشابه آنفولانزا، افسردگی و سردرد را شامل می‌شود.

اینترفرون پگیله

آمپول پگاسیس (Pegasys) یا همان اینترفرون پگیله (Pegylated Interferon) به صورت یک بار در هفته و به مدت شش ماه تا یک سال مورد استفاده قرار می‌گیرد. علائمی مشابه سرماخوردگی و افسردگی از عوارض جانبی این دارو هستند.

کلام آخر دکترساینا

داروهای مختلفی برای درمان هپاتیت ب در دسترس هستند. انتخاب نوع درمان با توجه به شدت بیماری و علائم بیمار صورت می‌گیرد. برای مصرف هر نوع داروی هپاتیت ب یا هر تغییری در روند درمان، حتماً با پزشک مشورت کنید.

منابع

[i]Dimou, E., Papadimitropoulos, V., & Hadziyannis, S. J. (2007). The role of entecavir in the treatment of chronic hepatitis B. Therapeutics and clinical risk management, 3(6), 1077–۱۰۸۶.

[ii]Duarte-Rojo, A., & Heathcote, E. J. (2010). Efficacy and safety of tenofovir disoproxil fumarate in patients with chronic hepatitis B. Therapeutic advances in gastroenterology, 3(2), 107–۱۱۹. https://doi.org/10.1177/1756283X09354562

[iii]FDA: FDA-Approved Drugs