علت لرزش بدن از داخل چیست؟ بررسی دلایل، نشانه‌ها و راهکار درمان

قطعا برای هر فردی، یک‌بار پیش آمده است که در هنگام گرسنگی شدید یا خواب‌آلودگی و استرس شدید، احساس لرزش بدن از داخل را تجربه کند. این لرزش به‌عنوان ضعف بدن در نظر گرفته شده و در نتیجه افراد درباره دلایل دیگر آن پرس‌وجو نمی‌کنند. اما لرزش بدن از داخل می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد که متداول‌ترین آن‌ها ابتلا به بیماری‌های عصبی مانند MS و پارکینسون و لرزش اساسی است. در چنین شرایطی، فرد علائم دیگری را نیز تجربه خواهد کرد، بنابراین اقدام به‌موقع برای تشخیص و درمان ضروری است. اما آیا می‌دانید دلیل اصلی لرزش داخلی بدن چیست و چرا به‌وجود آمده است؟ و اینکه آیا این لرزش خطرناک است؟ باتوجه‌به اهمیت استفاده از روش‌های تشخیصی و درمانی مناسب در این مقاله از مجله سلامت دکترساینا به بررسی علت لرزش بدن از داخل، بیماری‌های عامل این لرزش و روش‌های تشخیصی و درمانی می‌پردازیم.

لرزش بدن از داخل به‌ چه معناست؟

ارتعاشات داخلی بدن که به آن لرزش داخلی بدن نیز گفته می‌شود، در بسیاری از موارد خطرناک نیستند. اما اگر این لرزش به‌دلیل ابتلا به بیماری باشد، نگران‌کننده خواهد بود. چون معمولا یکی از علائم اصلی بیماری‌های عصبی مانند ام‌اس و پارکینسون، لرزش بدن است. البته لرزش ممکن است به‌دلایل مختلف دیگری نیز رخ دهد و در نتیجه همیشه در اثر ابتلا به بیماری نیست. از جمله شرایطی که باعث لرزش داخلی بدن می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• اضطراب؛
• تجربه حادثه‌ای استرس‌زا؛
• تب؛
• بی‌خوابی؛
• قند خون پایین؛
• مصرف کافئین زیاد؛
• برخی مسائل بهداشتی؛
• واکنش به دارو؛
• واکنش به مواد شیمیایی؛
• تغییرات هورمونی در دوران یائسگی؛
• نشانه‌ای از بیماری ضعیف تا حاد.

گاهی این لرزش خفیف و بدون علامت خاصی است و فقط فرد می‌تواند متوجه آن شود. اما در برخی موارد، لرزش شدت بیشتری دارد که با حرکات قابل‌مشاهده همراه بوده و می‌تواند باعث اختلال در زندگی روزمره شود. در بسیاری از موارد، فرد لرزش داخلی خفیفی را در بازوها، پاها و حتی اندام‌های داخلی بدن تجربه می‌کند. اما زمانی‌که لرزش‌ها شدیدتر باشند، در اندام درگیر قابل مشاهده خواهند شد. نوع لرزش و شدت آن بسته به اینکه فرد درگیر چه نوع بیماری است می‌تواند متفاوت باشد.

لرزش بدن از داخل؛ بررسی علمی و یافته‌های پزشکی

هنوز دلایل لرزش داخلی به خوبی شناخته نشده و علت‌های آن به صورت محدود مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، پزشکان معتقدند که این لرزها ناشی از همان عوامل عصبی لرزهای خارجی هستند.

مطالعه‌‌ای در سال ۲۰۱۷ انجام شده که ارتباط بین اضطراب اجتماعی و لرزش را نشان می‌دهد. علاوه‌براین، برخی از محققان معتقدند که برای تشخیص علت لرزش بدن از داخل باید به حرکات فیزیکی بدن فرد توجه بیشتری کرد. مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که احتمال ارتباط بین لرز‌های غیرمعمول داخلی بدن با مواردی مانند علائم زودرس اختلالات حرکتی مانند پارکینسون، ام‌اس و لرزش اساسی وجود دارد.

دسته‌بندی لرزش بدن از داخل

متخصصان لرزش داخلی بدن را به ۲ دسته زیر تقسیم می‌کنند.

لرزش بدن در حالت استراحت

لرزش در حالت استراحت در قسمتی از بدن رخ می‌دهد که شُل بوده و کاملا توسط نیروی جاذبه پشتیبانی می‌شود. به‌عنوان‌مثال ممکن است لرزش در حالت استراحت در دست‌ها را زمانی حس کنید که دستانتان روی زانوها هستند. بنابراین لرزش در حالت استراحت حین حرکات ارادی کاهش پیدا می‌کند.

لرزش بدن در حالت فعالیت

این نوع لرزش بدن زمانی اتفاق می‌افتد که مشغول انجام فعالیتی هستید. ۵ زیرشاخه برای این نوع لرزش داخلی بدن وجود دارد که به شرح زیر است.

• لرزش جنبشی: این لرزش با هر نوع حرکت ارادی رخ می‌دهد.
• لرزش قصدی: این نوع لرزش با حرکات هدفمند مانند لمس بینی رخ می‌دهد.
• لرزش مختص کار یا وظیفه خاص: این نوع لرزش تنها هنگام انجام کارهای هدفمند و فعالیت‌هایی که نیاز به مهارت بسیار بالا دارند مانند نوشتن، نقاشی و صحبت کردن با دیگران، رخ می‌دهد.
• لرزش وضعیتی: این نوع لرزش زمانی رخ می‌دهد که مشغول حفظ موقعیت بدن خود در برابر جاذبه هستید. مانند زمانی‌که بازوهای خود را به طرفین باز نگه می‌دارید.
• لرزش ایزومتریک: این نوع لرزش حین انقباضات ارادی عضلات (به‌جز در زمان حرکت) رخ می‌دهد. به‌عنوان‌مثال، ممکن است هنگام نگه‌داشتن جسمی سنگین در موقعیتی ثابت این نوع لرزش را تجربه کنید.

سندرم‌های لرزش بدن

پزشکان متخصص، سندرم‌های لرزش را بر اساس الگوی لرزش، تعریف و تشخیص می‌دهند. برخی از شایع‌ترین اشکال لرزش به شرح زیر هستند.

لرزش اساسی

لرزش اساسی نوعی از لرزش جنبشی یوده و یکی از شایع‌ترین سندرم‌های لرزش است. این نوع لرزش در دست‌ها و بازوها حین حرکت ارادی رخ داده و بدون سایر علائم عصبی است. علاوه‌براین، لرزش اساسی می‌تواند سر، تارهای صوتی و اندام‌های تحتانی بدن را تحت‌تاثیر قرار دهد.

لرزش اساسی قابل درمان نیست اما داروهای و روش‌های درمانی زیر به درمان کمک خواهند کرد:

• پروپرانولول؛
• بتابلاکترها؛
• پریمیدون؛
• تزریق بوتاکس؛
• تحریک عمیق مغز.

لرزش مخچه

لرزش مخچه معمولا شامل لرزش‌های آهسته و شدید بازوها، پاها، دست‌ها و کف پا هستند. این نوع لرزش در پایان حرکتی هدفمند مانند چرخاندن دستگیره درب بدتر خواهد شد. آسیب به مخچه و مسیرهای آن که باعث این نوع لرزش می‌شوند به شرح زیر هستند.

• سکته مغزی؛
• تومور مغزی؛
• ام‌اس؛
• آسیب‌های طولانی‌مدت ناشی از سوءمصرف الکل.

هیچ‌نوع دارویی در درمان لرزش مخچه موثر نیست اما فیزیوتراپی می‌تواند کمک‌کننده باشد.

لرزش دیستونیک

این نوع لرزش معمولا نامنظم و تیزوتند است. قرار گرفتن دست‌ها یا بازو‌ها در موقعیت‌های خاص ممکن است لرزش را متوقف کند. سایر علائم دیستونی مانند خم‌شدن غیرطبیعی مچ‌دست همیشه وجود دارند. لرزش دیستونیک و دیستونی معمولا ناشی از آسیب گانگلیون‌های قاعده‌ای است.

گانگلیون قاعده‌ای، گروهی از ساختارهای مغزی هستند که به یکدیگر متصل شده و فرایندهای پیچیده‌ای که روی کل بدن تاثیر می‌گذارند، مدیریت می‌کنند.

درمان لرزش دیستونیک به بخش درگیر بدن بستگی دارد. گزینه‌های درمانی به شرح زیر هستند.

• تزریق بوتاکس؛
• تحریک عمیق مغز.

لرزش ارتواستاتیک

این نوع لرزش شامل انقباضات سریع عضلات پاها هستند، خصوصا زمانی که ایستاده‌اید. لرزش معمولا هنگام نشستن یا راه‌رفتن متوقف خواهد شد. انقباضات بسیار سریع هستند، بنابراین ممکن است آن‌ها را نبینید، اما آن‌ها را هنگام لمس ران یا ساق پا حس خواهید کرد. لرزش ارتواستاتیک نادر بوده و علت آن نامشخص است.

داروهای زیر می‌توانند به درمان لرزش ارتواستاتیک کمک کنند.

• بنزودیازپین‌ها؛
• بتابلوکر‌ها؛
• داروهای ضدتشنج.

لرزش پارکینسونی

بیش‌از ۷۰٪ افراد مبتلا به پارکینسون، لرزش پارکینسونی را تجربه می‌کنند. در واقع لرزش پارکینسونی اولین چیزی است که بیمار تجربه می‌کند.

این نوع لرزش، زمانی‌که عضو آسیب‌دیده در حالت استراحت است رخ می‌دهد. لرزش ممکن است در ابتدا فقط در یکی از اندام‌ها یا فقط در یک طرف بدن ظاهر شود اما می‌تواند به هر دو طرف گسترش پیدا کند.

لوودوپا معمولا اصلی‌ترین و اولین روش درمان لرزش پارکینسونی است.

لرزش عملکردی (روانی)

لرزش عملکردی (روانی) می‌تواند هر نوع لرزشی باشد، اما اغلب به‌طور ناگهانی شروع شده و شدت آن نیز به‌طور گسترده در نوسان است. این لرزش‌ها وقتی روی آن‌ها تمرکز می‌کنید، بدتر شده و زمانی‌که حواستان پرت می‌شود بهتر خواهند شد. این نوع لرزش نوعی اختلال حرکتی عملکردی است.

روش‌های درمان لرزش عملکردی به شرح زیر است.

• فیزیوتراپی خصوصا بازآموزی حرکتی,
• کاردرمانی؛
• روان‌درمانی مانند گفتاردرمانی.

جدول دسته‌بندی لرزش بدن از داخل

دسته‌بندی لرزش داخلی بدن به شرح جدول زیر است.

لرزش بدن از داخل نشانه چه بیماری‌هایی است؟

بیماری سیستم عصبی مانند ام‌اس (MS) و بیماری پارکینسون و لرزش اساسی ممکن است باعث لرزش‌های داخلی شوند. بنابراین درمان علت لرزش بدن از داخل می‌تواند به بیمار در مدیریت لرزش‌های داخلی بدن کمک کند. همان‌طور که اشاره شد، لرزش پا از داخل و همچنین لرزش داخلی بخش‌های دیگر بدن به‌دلیل وجود مشکلی در مغز رخ می‌دهند. در واقع این مشکلات روی اعصاب کنترل‌کننده عضلات تاثیر گذاشته و گاهی ممکن است آنچنان محسوس نباشند که دیگران متوجه لرزش شما شوند.

اختلالات عصبی مختلفی که می‌توانند باعث لرزش داخلی بدن شوند به شرح زیر هستند.

بیماری‌های مرتبط با لرزش داخلی بدن

• بیماری پارکینسون؛
• اسکرلوز متعدد (MS)؛
• لرزش اساسی.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ انجام شد که درصد احتمال لرزش داخلی بدن در بیماری‌های بالا را بررسی کرده است. این درصدها به شرح زیر هستند:

• بیماری پارکینسون: ۳۳٪؛
• بیماری ام‌اس: ۳۶٪؛
• بیماری لرزش اساسی بدن: ۵۵٪.

همان‌طور که این گزارش نشان‌داده، درصد احتمال لرزش داخلی بدن در اثر ابتلا به بیماری لرزش اساسی حدود ۵۵٪ است در حالی‌که درصد احتمال لرزش در بیماری‌های پارکینسون و بیماری ام‌اس تقریبا نزدیک به یکدیگر است.

علائم بیماری‌های مرتبط با لرزش داخلی بدن

علائم بیماری‌های مرتبط با لرزش بدن از داخل به شرح زیر است.

علائم بیماری پارکینسون

• گرفتگی عضلات و سخت شدن حرکت؛
• حرکات کند، سفت و سخت؛
• اختلال در تعادل و هماهنگی؛
• دست‌خط ریز؛
• صدای آرام یا گرفته؛
• چهره جدی مانند ماسک؛
• مشکل در خواب؛
• یبوست؛
• از دست دادن بویایی؛
• لرزش بدن.

علائم بیماری ام‌اس

• بی‌حسی دست‌ها، پاها، صورت و بدن؛
• سفتی بدن؛
• ضعف؛
• خستگی؛
• مشکل در راه رفتن؛
• سرگیجه؛
• تاری دید و سایر مشکلات بینایی؛
• مشکل در کنترل ادرار و مدفوع؛
• افسردگی؛
• لرزش بدن.

علائم بیماری لرزش اساسی بدن

• حرکات کوچک دست‌ها و پاها خصوصا هنگام فعالیت بدنی؛
• تکیه سر؛
• لرزش صدا؛
• مشکل در تعادل؛
• مشکل در نوشتن؛
• لرزش بدن.

همان‌طور که می‌بینید، لرزش بدن تنها نشانه ابتلا به بیماری‌های بالا نیست و علت آن باید توسط پزشک متخصص بررسی شود تا بتوان درمان لرزش بدن از داخل را شروع کرد.

دلایل شایع لرزش بدن از داخل (از ترمور اسنشیال تا اضطراب)

دلایل متعددی می‌تواند باعث لرزش بدن از داخل شود. چون لرزش ممکن است طیف وسیع دلایل از اضطراب گرفته تا بیماری‌های عصبی مختلف داشته باشد. در ادامه به بررسی دلایل شایع لرزش بدن از داخل می‌پردازیم.

لرزش اساسی یا ترمور اسنشیال

یکی از اصلی‌ترین دلایل لرزش بدن از داخل، ابتلا به بیماری عصبی لرزش اساسی است. این بیماری باعث لرزش ریتمیک شده و نمی‌توان این لرزها را کنترل کرد. لرزش اساسی می‌تواند هر بخشی از بدن را درگیر کند، اما بیماران مبتلا به این بیماری معمولا لرزش در دست‌ها را تجربه می‌کنند.

لرزش اندام‌ها معمولا زمانی که مشغول به انجام فعالیتی مانند نوشیدن آب، خوردن غذا یا حتی بستن بند کفش هستید، رخ می‌دهند. لرزش اساسی نوعی بیماری عصبی خطرناک نیست اما در صورت عدم اقدام به‌موقع برای درمان، لرزش‌ها شدیدتر می‌شوند. لازم است بدانید که سایر بیماری‌ها باعث ابتلا به لرزش اساسی نمی‌شوند بنابراین ارتباطی با بیماری پارکینسون و ام‌اس ندارند. لرزش اساسی می‌تواند در هر سنی رخ دهد اما میزان شیوع آن در افراد بالای ۴۰ سال بیشتر است.

علائم لرزش اساسی

• علائم لرزش اساسی به‌تدریج شروع شده و معمولا در یک طرف بدن به‌وجود می‌آیند.
• این لرزش‌ها با انجام فعالیتی، شدیدتر خواهد شد.
• این نوع لرزش معمولا ابتدا در دست‌ها رخ داده و یک دست یا هر دو دست را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.
• علائم می‌توانند شامل تکان‌دادن سر با دوبار «بله-بله» و «نه-نه» باشند.
• لرزش‌ها ممکن است با استرس عاطفی، خستگی، اضطراب، دمای شدید هوا و مصرف کافئین شدیدتر شوند.

لرزش اساسی در مقابل بیماری پارکینسون

بسیاری از افراد، لرزش اساسی را با بیماری پارکینسون مرتبط می‌دانند، اما این دو نوع بیماری عصبی از جهات مهمی بایکدیگر متفاوت هستند.

• زمان لرزش: لرزش اساسی دست‌ها معمولا زمانی‌ رخ می‌دهند که از آن‌ها استفاده می‌کنید. اما لرزش ناشی از بیماری پارکینسون زمانی رخ می‌دهد که دست‌ها در کنار بدن یا روی ران قرار می‌گیرند.
• شرایط مرتبط: لرزش اساسی مشکلات سلامتی دیگری ایجاد نمی‌کند. بااین‌وجود، افراد مبتلا به این بیماری گاهی علائم عصبی دیگری مانند راه‌رفتن ناپایدار را تجربه می‌کنند. اما بیماری پارکینسون با حالت خمیده، حرکت آهسته و کشیدن پاها هنگام راه‌رفتن روی زمین همراه است.
• بخش‌های درگیر در بدن: لرزش اساسی معمولا دست‌ها، سر و تارهای صوتی را درگیر می‌کند. اما لرزش بیماری پارکینسون معمولا از دست‌ها شروع شده و می‌تواند پاها، چانه و سایر بخش‌های بدن را درگیر کند.

اضطراب

اضطراب به‌مفهوم احساس نگرانی است و بسته به نگرش هر فردی ممکن است در موقعیت‌ها و مکان‌های مختلف رخ دهد. نکته مهم اینکه، اضطراب در شرایط تهدیدآمیز یکی از واکنش‌های بیولوژیکی مفید بدن برای بقا است. در چنین شرایطی، آزادسازی هورمون آدرنالین باعث افزایش هوشیاری، افزایش قدرت عضلانی، افزایش سرعت واکنش و توانایی فرد برای فرار از خطر می‌شود، اما اگر این اضطراب‌ها برای طولانی‌مدت وجود داشته باشند، منجر به بیماری و اختلالی اساسی خواهند شد که بیشتر مواقع با لرزش بدن همراه است.

هورمون آدرنالین، انتهای سیستم عصبی بدن را تحریک می‌کند تا آگاهی فرد افزایش پیدا یابد. اما همین فرایند باعث جریان خون شدیدتر در رگ‌ها (خصوصا دست‌ها و پاها) شده و چنین اتفاقی با لرزش این اندام‌ها همراه خواهد بود.

از دیگر علائم تحمل طولانی‌مدت و کوتاه‌مدت اضطراب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• لرزش بدن همراه با ضربان قلب بالا؛
• تنگی نفس؛
• خشکی دهان؛
• درد قفسه سینه.

سندرم تکانشی دست و لرزش بدن

علت سندرم تکانشی دست مشخص نیست، آمار نشان‌داده، حدود ۱۰٪ از افرادی که با ابزارها و دستگاه‌هایی که لرزش زیادی دارند کار می‌کنند معمولا به این بیماری دچار خواهند شد. محققان معتقدند ابتلا به این بیماری به‌دلیل آسیب‌های وارده به اعصاب و عروق دست است.

بیماری پارکینسون

لرزش یکی از ۳ ویژگی‌ اصلی بیماری پارکینسون است. در بسیاری از موارد، این لرزش‌ها دست و بازوی فرد را درگیر می‌کنند. البته لرزها ممکن است در برخی از افراد رخ ندهند یا در برخی دیگر حرکت‌ بدن با کندی و سفتی عضلات همراه باشد.

بیماری پارکینسون (PD) نوعی بیماری عصبی است که در اثر از بین رفتن سلول‌های مغزی تولیدکننده دوپامین ایجاد می‌شود. این بیماری معمولا در سنین ۵۰ تا ۷۰ سال شایع‌تر است. منبعی معتبر تمامی علائم پارکینسون را موارد زیر معرفی کرده است.

علائم بیماری پارکینسون

• کندی حرکت؛
• لرزش بیرونی بدن خصوصا در دست‌ها، پاها، صورت و فک و سایر اندام‌های بدن؛
• لرزش درونی بدن؛
• سفتی بازوها، پاها و تنه؛
• هماهنگی و تعادل ضعیف.

نکته مهم اینکه علائم بالا به‌آرامی یا به‌سرعت پیشرفت می‌کنند و می‌توانند فعالیت‌های روزانه را مختل کنند. لازم است بدانید که لرزش همیشه بارزترین علامت پارکینسون نیست، اگرچه بسیاری از بیماران مبتلا به پارکینسون لرزش را تجربه می‌کنند.

در ابتدا ممکن است بیمار تنها لرزش در یک اندام را تجربه کند. اما با پیشرفت بیماری، لرزش می‌تواند به هر دو طرف بدن گسترش پیدا کند. احساسات شدید و استرس می‌توانند لرزش را شدیدتر کنند.

ترک سیگار و داروهای مخدر و لرزش بدن

اگر فردی به مصرف سیگار و داروهای مخدر اعتیاد داشته باشد، با ترک آن‌ها، به‌دلیل از دست‌دادن مواد و توقف فرایندی که هر روز به‌صورت روتین انجام می‌شده بدن او واکنش نشان داده و اولین علامت آن لرزش بدن است. بنابراین افرادی که داروهای خواب‌آور و مواد مخدر و سیگار را ترک می‌کنند لرزش بدن را تجریه خواهند کرد.

افت قند خون پایین

افرادی که به بیماری دیابت نوع ۲ مبتلا هستند، زمانی‌که قرص‌ها و انسولین خود را دیر دریافت می‌کنند، دچار لرزش بدن خواهند شد. هیپوگلیسیمی یا هایپوس از جمله عوارض افت قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ است. از دیگر علائم افت قند خون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• تعریق؛
• احساس گرسنگی؛
• تحریک‌پذیری؛
• احساس بیماری؛
• تاری دید؛
• تپش قلب؛
• لرزش بدن.

کافئین

مصرف بیش‌ازاندازه قهوه و نوشابه‌های انرژی‌زا می‌تواند باعث لرزش بدن شود. کافئین نیز مانند آدرنالین محرکی است که سطح هوشیاری فرد را بالا برده و در نتیجه اعصاب‌ را تحریک می‌کند. شاید مصرف کافئین برای افزایش هوشیاری و انجام فعالیت‌های روزانه مفید باشد، اما مصرف زیاد آن در دوره‌ای کوتاه می‌تواند منجر به لرزش بدن و تپش قلب شود.

داروها

مصرف داروهای زیر در دوره اولیه باعث لرزش بدن می‌شود.

• داروهای ضد افسردگی؛
• داروهای تسکین‌دهنده علائم بیماری آسم؛
• داروهای اختلال دوقطبی؛
• داروهای صرع.

مصرف داروهای محرک

مصرف کوتاه‌مدت داروهای مخدر و داروهای محرک سیسم عصبی بدن (مانند داروهای ADHD) می‌تواند باعث لرزش و سایر اختلالات حرکتی شود. از جمله داروهای مخدر که باعث لرزش بدن می‌شوند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• اکستازی؛
• آمفتامین‌ها.

نکته مهم اینکه حتی پس از قطع این داروها، ممکن است لرزش ادامه داشته باشد.

ترک الکل و لرزش بدن

اگر فردی سوءمصرف الکل داشته باشد، ترک آن می‌تواند باعث بروز علائم شدیدی به شرح زیر شود.

• لرزش بدن؛
• اضطراب؛
• سردرگمی؛
• تعریق؛
• تپش قلب؛
• تشنج.

سوءمصرف الکل می‌تواند به مغز و مخچه که وظیفه تعادل و هماهنگی حرکات بدن را برعهده دارند، آسیب بزند.

تیروئید پرکار

تیروئید پُرکار منجر به بالا رفتن متابولیسم بدن شده و می‌تواند علائمی به شرح زیر داشته باشد.

• اضطراب؛
• تپش قلب؛
• تعریق؛
• عدم تحمل گرما؛
• اسهال؛
• تنگی نفس؛
• بی‌قراری؛
• لرزش بدن.

مولتیپل اسکلروزیس  (Multiple Sclerosis (MS))

ام‌اس نوعی بیماری مزمن است که روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می‌گذارد. بسیاری از متخصصان معتقدند که در فرد مبتلا به این بیماری، سیسم ایمنی به اعصاب بدن حمله کرده و به آن آسیب می‌زند. در نتیجه این حمله می‌تواند بسیاری از قسمت‌های بدن را تحت‌تاثیر قرار داده و کیفیت زندگی را کاهش دهد.

علائم ام‌اس معمولا بین سن ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز کرده و شامل موارد زیر هستند.

علائم ام‌اس

• تاری یا دوبینی؛
• کوری رنگ؛
• کوری در یک چشم؛
• ضعف عضلات؛
• هماهنگی و تعادل ضعیف؛
• احساس بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن؛
• درد؛
• مشکلات گفتاری؛
• لرزش داخلی و خارجی بدن؛
• سرگیجه؛
• کاهش تمرکز؛
• ضعیف شدن حافظه؛
• کاهش تمرکز؛
• عدم قضاوت درست.

لرزش در بیماری MS جزو علائم اولیه نیست چون ممکن است در برخی موارد تا ۱۱ سال پس از ابتلا به بیماری مشاهده نشود.

ویتامین‌ها و مواد معدنی

کمبود ویتامین، به ویژه ویتامین‌های زیر می‌تواند باعث لرزش بدن شود. 

• ویتامین B12؛
• منیزیم؛
• کلسیم؛
• پتاسیم.

کمبود این ویتامین‌ها عملکرد عصبی-عضلانی مغز را مختل کرده و در نتیجه باعث لرزش می‌شوند.

روش تشخیص علت لرزش‌های داخلی بدن

اکنون که می‌دانید لرزش بدن نشانه چیست و با چه بیماری‌هایی مرتبط است، بهتر است اطلاعاتی درباره روش‌های تشخیص علت آن کسب کنید. در ادامه روش تشخیص علت لرزش‌های داخلی بدن بررسی خواهد شد.

تفاوتی ندارد که لرزش‌های داخلی همراه‌با یا بدون علائم عصبی دیگر هستند، در هر صورت باید به پزشک متخصص مراجعه کنید. چون برخی علائم نگران‌کننده دیگری نیز وجود دارند که به شرح زیر هستند.

• بی‌حسی؛
• ضعف؛
• مشکل در راه‌رفتن؛
• سرگیجه.

در چنین شرایطی، پزشک ممکن است شما را به متخصص مغز و اعصاب یا پزشکی که تخصص او در مغز و سیستم عصبی است، ارجاع دهد.

معاینه بالینی برای تشخیص علت لرزش بدن از داخل

در طول‌مدت ویزیت، پزشک متخصص ابتدا درباره علائم و سابقه پزشکی سوال کرده و در ادامه نتیجه آزمایش‌های انجام شده را بررسی می‌کند تا علت لرزش بدن مشخص شود. در ادامه فرایند تشخیص، پزشک ممکن است مجموعه‌ای از واکنش‌های زیر را برای تشخیص اصولی بررسی کند.

• رفلکس‌ها؛
• قدرت؛
• تنش عضلانی؛
• احساس؛
• توانایی حرکت و راه‌رفتن؛
• تعادل و هماهنگی بدن.

آزمایش‌های تجویزی برای تشخیص علت لرزش داخلی بدن

پزشک پس از معاینه بالینی، آزمایش‌های زیر را برای تشخیص بهتر علت لرزش بدن از داخل تجویز خواهد کرد.

• آزمایش خون و ادرار: برای رد برخی از علل لرزش داخلی بدن مانند عوارض جانبی داروها، تداخلات دارویی، اختلالات عملکرد تیروئید و نوشیدن زیاد الکل به‌صورت مزمن؛
• الکترومیوگرام (EMG): برای اندازه‌گیری میزان پاسخ عضلات به تحریک و فعالیت غیرارادی آن‌ها؛
• آزمایش‌های پتانسیل برانگیخته: استفاده از الکترودها برای اندازه‌گیری میزان پاسخ سیستم عصبی به تحریک؛
• نمونه‌برداری از نخاع: برای تشخیص بیماری ام‌اس؛
• MRI و سی‌تی‌اسکن: برای بررسی ضایعات مغز و نخاع؛
• اسکن ترموگرافی انتشار پوزیترون (PET): برای تشخیص بیماری پارکینسون با تزریق ماده شیمیایی داخل وریدی.

چگونگی توصیف لرزش داخلی بدن برای پزشک

توصیف لرزش‌هایی که هیچ‌کس قادر به دیدن آن نیست، برای بیمار بسیار سخت است. برای کمک به چگونگی توصیف لرزش‌های بدن می‌توانید درباره موارد زیر اطلاعات دقیقی به پزشک دهید تا به تشخیص بهتر بیماری و انتخاب بهترین روش درمان لرزش بدن از داخل کمک کند.

• لرزش در چه ساعتی از روز اتفاق می‌افتد.
• وقتی لرزش شروع می‌شود مشغول چه کاری بودید.
• لرزش‌ها چه احساسی دارند.
• لرزش‌ها چقدر طول می‌کشند.
• علائم همراه لرزش‌ها (مانند سرگیجه و ضعف) دارید.

 آیا احساس ویبره در بدن خطرناک است؟

احساس ویبره یا لرزش درونی بدن در داخل بدن اتفاق می‌افتند. این لرزش‌ها به اندازه لرزش‌های خارجی زندگی شما را تحت‌تاثیر قرار نمی‌دهند. به‌عنوان مثال، هنگام ریختن چای، خوردن غذا و نوشتن نامه، از نظر جسمی نمی‌لرزید.

بنابراین لرزش‌های داخلی بدن به‌خودی‌خود خطرناک نیستند. اما عامل ایجاد لرزش که می‌تواند ابتلا به پارکینسون، ام‌اس و لرزش اساسی باشد خطرناک خواهد بود و باید هرچه سریع‌تر برای درمان اقدام شود. چون روش درمان لرزش بدن از داخل شامل مدیریت و درمان بیماری‌های زمینه‌ای است.

چه زمانی لرزش بدن نیاز به مراجعه فوری به پزشک دارد؟

همان‌طور که اشاره شد، لرزش بدن گاهی می‌تواند نشان‌دهنده نوعی بیماری زمینه‌ای باشد. هر شخصی که لرزش بدن را تجربه می‌کند، باید برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک متخصص مراجعه کند.

روش‌های درمان لرزش بدن از داخل

درمان لرزش بدن از داخل به علت آن بستگی دارد. لازم است بدانید که تشخیص نوع بیماری تاثیر بسیار زیادی در دریافت خدمات درمانی بهتر و کامل‌تر و همچنین درمان سریع‌تر خواهد داشت. گاهی اوقات، پس از درمان بیماری که باعث لرزش بدن شده، لرزش‌ها بهبود پیدا می‌کنند. روش‌های درمان‌ لرزش داخلی بدن به شرح زیر است.

داروهای افزایش میزان دوپامین مغز

برای بیماری پارکینسون، پزشک متخصص داروهایی را تجویز می‌کند که میزان دوپامین مغز را افزایش داده یا اثرات دوپامین را تقلید می‌کنند. دوپامین نوعی پیام‌رسان شیمیایی است که به بدن کمک ‌می‌کند تا حرکت راحت‌تری داشته باشد. داروهایی که برای درمان بیماری‌ زمینه‌ای پارکینسون تجویز می‌شوند به شرح زیر هستند.

• داروهای آنتی‌کولینرژیک مانند تری‌هگزیفنیدیل و بنزتروپین برای کنترل لرزش؛
• سم بوتولینوم A (بوتاکس) برای کنترل لرزش؛
• آگونیست‌های دوپامین، برای کمک به بدن در تولید دوپامین بیشتر مهار‌کننده‌های آنزیم و در نتیجه کاهش سرعت تجزیه دوپامین در مغز؛
• آرام‌بخش‌هایی مانند آلپرازولام یا کلونازپام برای کنترل لرزش ناشی از اضطراب؛
• آمانتادین برای درمان اختلالات حرکتی؛
• مسدودکننده‌های بتا در بدن (بتابلاکر) برای درمان لرزش اساسی؛
• استروئید‌ها برای کاهش التهاب مغز و نخاع در بیماری ام‌اس؛
• داروهای اصلاح‌کننده بیماری ام‌اس مانند اینترفرون و گلاتیرامر استات (کوپاکسون).

سونوگرافی متمرکز

تالاموس بخشی از مغز است که حرکت را کنترل می‌کند. بنابراین آسیب یا اختلال در سلول‌های عصبی تالاموس می‌تواند منجر به لرزش عضلات شود. اولتراسوند متمرکز، پرتوی ظریفی از امواج اولتراسوند را به سلول‌های عصبی ناکارآمد تالاموس می‌تاباند. این‌کار سلول‌ها را از بین برده و در نتیجه لرزش بدن کاهش پیدا می‌کند.

ابلاسیون رادیوفرکانسی

ابلاسیون رادیوفرکانسی از امواج رادیویی برای تولید جریان الکتریکی استفاده می‌کند. این جریان، عصب ناکارآمد را گرم کرده و توانایی آن در ارسال و دریافت سیگنال را متوقف خواهد کرد.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی یکی از روش‌های درمان لرزش بدن از داخل است که می‌تواند به کنترل بهتر عضلات کمک کند.

جراحی برای تحریک عمیق مغز (DBS)

اگر لرزش داخلی بدن به‌دلیل بیماری پارکینسون یا لرزش اساسی باشد، پزشک متخصص ممکن است تحریک عمیق مغز را توصیه کند. در این روش درمانی، جراح الکترودهایی را در مغز و یک ژنراتور باتری‌دار را در سینه قرار می‌دهد. ژنراتور، پالس‌های الکتریکی را به قسمت‌هایی از مغز می‌رساند که مسئول کنترل حرکت بدن هستند. مولد یا ژنراتور، پالس الکتریکی را به الکترودهای تالاموس فرستاده و سپس وارد تالاموس می‌شود تا لرزش را قطع کند.

تالاموتی

تالاموتی نوعی عمل جراحی است که قسمت مشکل‌ساز تالاموس را به‌طوردائم از بین می‌برد. پزشک متخصص معمولا این روش جراحی را برای لرزش‌های شدید داخلی بدن که به روش‌های درمانی بالا پاسخ نداده‌اند، تجویز خواهد کرد. در برخی موارد، پزشک، ابلیشن رادیوفرکانسی را به‌عنوان درمان جایگزینی برای تالاموتی انجام خواهد داد.

گفتاردرمانی

گفتاردرمانی خصوصا روش درمان شناختی رفتاری برای کمک به مدیریت لرزش‌های صوتی تجویز خواهد شد.

تغییر سبک زندگی

تغیییرات سبک زندگی که به کنترل لرزش بدن از داخل کمک می‌‌کنند شامل حذف یا کاهش مواد ایجادکننده لرزش مانند کافئین و نیکوتین هستند. از دیگر روش‌های درمان خانگی لرزش بدن از داخل می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• قطع یا کاهش مصرف کافئین؛
• قطع یا کاهش سیگار و الکل؛
• استفاده از ابزارهای کمکی مانند قاشق‌غذاخوری مخصوص؛
• پوشیدن لباس‌های تطبیقی مانند لباس‌های دارای چسب ولکرو به جای دکمه؛
• مصرف به‌موقع داروها؛
• کاهش استرس زندگی؛
• خواب کافی و باکیفیت.

سوالات متداول